تاثیر آموزش مبتنی بر نظریه انتخاب گلاسر بر کیفیت زندگی و مسئولیت پذیری دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تبریز

هدف از این پژوهش تبیین اثربخشی آموزش مبتنی بر ظریه انتخاب گلاسر بر کیفیت زندگی و مسیولیت پذیری دانشجویان دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز بود.

روش این پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود.جامعه ی آماری این پژوهش شامل تمامی دانشجویان دانشکده پیراپزشکی که در سال تحصیلی 1399-1400 دانشجو (490نفر) بود. 40 نفر از دانشجویان با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایشی (20نفر) و گروه کنترل (20نفر) تقسیم شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ی کیفیت زندگی (SF-36) و مسیولیت پذیری گاف استفاده شد. آموزش نظریه انتخاب طی 10 جلسه 120 دقیقه ای روی گروه آزمایش اجرا گردید. اطلاعات و نتایج به دست آمده با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس) و  با کمک نرم افزار Spss21 تجزیه وتحلیل شدند.

یافته های نشان دادند که روش آموزش مبنی بر نظریه انتخاب بر کیفیت زندگی (9/96درصد از واریانس کیفیت زندگی) و مسیولیت پذیری (1/91درصد از واریانس مسیولیت پذیری) دانشجویان تاثیر دارد (P<0/05)، به طوری که میزان کیفیت زندگی و مسیولیت پذیری دانشجویان در گروه آزمایش به طور معناداری تحت تاثیر آموزش نظریه انتخاب افزایش یافته است، ولی تغییرات معنی داری در گروه کنترل مشاهده نشد.

نتایج آزمون فرضیه پژوهش نشان داد که آموزش گروهی نظریه انتخاب به دلیل شناخت مشکلات روان شناختی، آشنایی با 10 اصل مهم نظریه انتخاب، اهمیت خودکنترلی رفتار، مسیولیت پذیری و خود ارزشی، تغییر باورها، افکار و نگرش بر کیفیت زندگی و مسیولیت پذیری دانشجویان تاثیر مثبت معناداری دارد.