مقایسه رضایت از زندگی، افسردگی، اضطراب، تنش و ویژگی های جمعیت شناختی پرستاران بخش های مراقبت های ویژه و غیر ویژه در پاندمی کووید- 19

پرستاران به دلیل ارتباط مستقیم با بیماران کووید-19 در معرض افسردگی، اضطراب و تنش قرار دارند که منجر به کاهش رضایت از زندگی در بین پرستاران می شود. هدف مطالعه حاضر مقایسه رضایت از زندگی، افسردگی، اضطراب، تنش و ویژگی های جمعیت شناختی در پرستاران بخش های ویژه و  غیر ویژه در پاندمی کووید- 19 است.

مطالعه حاضر از نوع توصیفی- مقایسه ای است. جامعه پژوهش شامل کلیه پرستاران شاغل در بیمارستان های استان زنجان، ایران در سال 1400 تا 1401  بین موج چهارم تا ششم کرونا می باشد. در این مطالعه از روش تمام شماری استفاده شد و در کل 1355 پرستار در این مطالعه شرکت نمودند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه جمعیت شناختی، "مقیاس رضایت از زندگی"(Satisfaction with Life Scale) و "مقیاس افسردگی، اضطراب و تنش-21" (Depression Anxiety Stress Scale-21) استفاده شد. جهت سنجش روایی مقیاس های این مطالعه به پژوهش های پیشین اکتفا شد و پایایی ابزارها به روش همسانی درونی با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ بررسی شد. داده هاجمع آوری شده در اس پی اس اس نسخه 24 تحلیل شد. 

میانگین رضایت از زندگی پرستاران در بخش های ویژه و غیر ویژه به ترتیب  48/7 ± 35/21 و 66/7± 44/20 ، میانگین  افسردگی در بخش های ویژه و غیر ویژه به ترتیب 55/4± 85/11 و 48/4 ± 54/11 ، اضطراب به ترتیب 10/4± 30/11 و 11/4 ± 00/11 و تنش به ترتیب  72/4± 69/13 و 63/4 ± 05/13 بود.  بین رضایت از زندگی  و تنش در بخش های ویژه و غیر ویژه تفاوت معنا داری دیده شد (05/0>P) ولی  بین افسردگی و اضطراب در بخش های ویژه و غیر ویژه تفاوت معناداری دیده نشد (05/0

پرستاران شاغل در بخش های مختلف بیمارستان در پاندمی کووید- 19 از درجات مختلفی از افسردگی، اضطراب و تنش برخوردار می باشند. پیشنهاد می شود جهت افزایش رضایت از زندگی و ارتقاء سلامت روان پرستاران شاغل در بیمارستان ها، برنامه ریزی و اقدامات حمایتی لازم توسط مدیران پرستاری انجام شود.