مدیریت انعطاف پذیری خانواده با استفاده از اعتبارسنجی و اثربخشی الگوی زوج درمانی بومی برگرفته از تلفیق رویکرد ساختاری مینوچین و اسلام

با توجه به اهمیت و جایگاه ویژه خانواده از لحاظ تربیتی و اجتماعی و تاثیرگذاری زمینه فرهنگی و دینی جامعه در شکل گیری روابط و ساختار خانواده، پژوهش حاضر با هدف بررسی الگوی زوج درمانی بومی برگرفته از تلفیق رویکرد ساختاری مینوچین و اسلام بر مدیریت انعطاف پذیری خانواده ها انجام شد. پژوهش حاضر پژوهشی تجربی از نوع تحقیقات کمی می باشد که به صورت پیش آزمون- پس آزمون با پیگیری یک ماهه انجام گردید. جامعه آماری شامل کلیه زنان خانواده های منطقه 11 شیراز با انعطاف پذیری خانوادگی ضعیف یا متوسط بود. از بین جامعه آماری 26 نفر به شیوه نمونه گیری تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه به طور تصادفی جایگزین شدند. گروه آزمایشی در 9 جلسه آموزش هفتگی 90 دقیقه ای تحت آموزش قرار گرفتند. ابزار پژوهش، پرسش نامه انعطاف پذیری خانواده بود که به منظور جمع آوری اطلاعات بر روی آزمودنی ها اجرا شد .به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس مکرر استفاده گردید. نتایج نشان داد که الگوی زوج درمانی بومی مبتنی بر تلفیق رویکرد ساختاری مینوچین و اسلام تاثیر معناداری بر ارتقای انعطاف پذیری خانواده دارد و ماندگاری تاثیر آموزش پس از یک ماه حفظ شده است (p<0/05).