ارتباط سطح فریتین سرم، پارامترهای اکوکاردیوگرافی و تصویربرداری تشدید مغناطیسی قلب با وزن دهی T2 در بیماران مبتلا به بتا تالاسمی ماژور

تالاسمی بتا، اغلب منجر به اضافه بار آهن در بافت های مختلف از جمله قلب می شود. روش های تشخیص فعلی به MRI متکی هستند که ممکن است در شرایط خاصی امکان پذیر نباشد. در این مطالعه تعیین همبستگی و دقت تشخیصی بین فریتین، یافته های اکوکاردیوگرافی و مقادیر محاسبه شده MRI قلب با وزن دهی T2 در بیماران بتا تالاسمی مطالعه شد تا بتوان اضافه بار آهن در میوکارد را بدون نیاز به  MRIتشخیص داد.

در این مطالعه مقطعی، 102 بیمار مبتلا به تالاسمی ماژور بررسی شدند. بیماران تحت اکوکاردیوگرافی و MRI قرار گرفتند. سطح فریتین سرم خون اندازه گیری شد. وزن T2 میوکارد نیز محاسبه گردید. در تعیین مقدار برش MRI،20T2> میلی ثانیه میوکارد را طبیعی، <T2*≤ 2010 میلی ثانیه را به عنوان بار آهن میوکارد خفیف تا متوسط و T2*≤10را به عنوان بار آهن میوکارد شدید در نظر گرفتیم.

میانگین مقدار فریتین 2860.8±2418.7 نانوگرم در میلی لیتر، میانگین T2* قلب 14/7±22/6 میلی ثانیه و میانگین کسر خروجی (EF) بر اساس MRI 51/7±11/2 درصد بود. پارامتر اکوکاردیوگرافی MVDT به عنوان یک پارامتر تشخیصی مناسب برای کاهش و کاهش شدیدT2* تعیین شد. حساسیت و ویژگی 170 MVDT≤برای کاهش T2  0/72 و 0/62 و 150MVDT≤ برای T2 به شدت کاهش یافته، 0/52 و 0/96 براورد شد.

با توجه به یافته های حاضر، سطح فریتین، EF و MVDT در اکوکاردیوگرافی بهترین کارایی تشخیصی را برای کاهش T2* داشتند. بنابراین در مراکزی که MRI قلب در دسترس نیست یا موارد منع برای انجام آن وجود دارد، شاید بتوان از پارامتر MVDT و سطح فریتین برای ارزیابی استفاده کرد.