کاوشی در معنای تسبیح مخلوقات و ملازمه آن با علم

معرفت همه مخلوقات به خداوند یکی از مسایلی است که ادله قرآنی و روایی فراوانی آن را تایید می کند. اندیشمندان زیادی به این مسیله پرداختند و بسیاری از آنها به شعور همگانی مخلوقات به خداوند اشاره کردند. یکی از ادله علم همگانی مخلوقات به خداوند، تسبیح همه مخلوقات نسبت به خداوند است و از آنجا که تسبیح مخلوقات با علم و شعور آنها ملازمه داد، این نتیجه حاصل می شود که همه مخلوقات علم به خداوند دارند. این مقاله در صدد بررسی معنای تسبیح همگانی مخلوقات و اثبات ملازمه آن با علم است که پس از بررسی دیدگاه های مخالف به این نتیجه می رسد تسبیح همگانی مخلوقات به معنای تسبیح قولی و کلامی آنهاست که مخلوقات با گفتن «سبحان الله» یا هر لفظ دیگری که به‏معنای تسبیح باشد، خداوند را از همه نقص ها منزه می دانند و این تسبیح نیز با علم و شعور آنها به خداوند ملازمه دارد.