اعتبارسنجی مدل کارآفرینی آموزشی در دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی ایران

این پژوهش، به اعتبارسنجی مدل کارآفرینی آموزشی در دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی ایران پرداخته است. ابعاد و مولفه های حاصل از انجام پژوهش کیفی در این پژوهش، با رویکرد پیمایشی نیز مورد بررسی قرار گرفت. جامعه پژوهش مدیران و کارشناسان مراکز کارآفرینی دانشگاه های شهر تهران بودند که با استفاده از جدول مورگان و کرجسی، 256 نفر به عنوان نمونه تعیین و سپس به روش نمونه گیری در دسترس اجرا شد. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی و پایایی آن با استفاده از روایی محتوایی و ضریب آلفای کرونباخ با استفاده از نرم افزار SPSS بررسی شد. برای اطمینان از نرمال بودن داده ها از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف استفاده شد. تحلیل های آماری در این پژوهش به کمک نرم افزارهای SPSS و LISREL انجام شده است. از تحلیل عاملی تاییدی برای اعتبارسنجی مدل استفاده شد. بار عاملی و آزمون تی 17 مقوله اصلی در قالب 6 بعد مدل پارادایمی در مدل کارآفرینی آموزشی دانشگاه ها که متشکل از 108 مقوله فرعی می باشد مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از آن است که در هر 6 مقوله رابطه مطلوبی بین شاخص ها (متغیر مشاهده شده) با مولفه خود (متغیر پنهان) و بین مولفه ها با بعد عوامل (متغیر پنهان) برقرار است. شاخص های نیکویی برازش برای هر 6 مقوله مورد بررسی قرار گرفت و نتایج نشان داد که با توجه به دامنه پذیرش هر یک از شاخصهای نیکویی برازش مدل از برازش خوبی برخوردار است. نتایج این تحقیق نشان می دهند که عوامل و مولفه های شناسایی شده در مدل ارایه شده کارآفرینی آموزشی در دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی ایران  دارای اعتبار و ارتباط های معناداری  است. این مدل می تواند به عنوان یک ابزار موثر برای توسعه و بهبود آموزش کارآفرینی در این موسسات مورد استفاده قرار گیرد.