بررسی شرایط و ضمانت اجرای قاعده محرمانه بودن داوری در تجارت بین الملل

امروزه محرمانه بودن یا بالعکس آشکار بودن داوری تجاری در سال های اخیر به یکی از موضوعات بحث انگیز در مجامع حقوقی و رویه قضایی محاکم کشورهای مختلف درآمده است. یکی از امتیازات داوری در مقابل رسیدگی دادگاه های دادگستری، ویژگی خصوصی و بسته بودن آن است، بدین معنی که طرفین دعوا برخلاف متداعیین در دادگاه های دادگستری خود روش و نحوه حل وفصل اختلافات را بر می گزینند و در اکثر موارد خود آنها داور یا داوران را انتخاب و به این کار منصوب می نمایند. بنابراین هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی محرمانه بودن داوری و ضرورت آن در تجارت بین الملل می باشد. روش شناسی: تحقیق حاضر به روش توصیفی - تحلیلی انجام شده است. بین طرفین دعوا و اعضای هیات داوری یک رابطه نزدیک و بسته ای وجود دارد. به همین دلیل گفته می شود که جلسات استماع و رسیدگی هیات داوری خصوصی بوده و معمولا تنها به افرادی اجازه حضور داده خواهد شد که طرفین دعوا براین امر توافق نموده باشند. یافته های حاصل از تحقیق حاضر نشان می دهد که محرمانه بودن داوری به عنوان یک اصل در محاکم داخلی و بین المللی اکثر کشورها پذیرفته شده است. انکار تعهد محرمانه بودن داوری توسط برخی مراجع قضایی دولتی موجب شده است برخی قوانین داوری در نظام های حقوقی مختلف، شرط ضمنی محرمانه بودن داوری ر ا به طور صریح، بیان کنند. رعایت نکردن این تعهد توسط اشخاص متعهد بدون مجوز، می تواند ضمانت اجراهای مدنی و کیفری را حسب مورد به دنبال داشته باشد.