بررسی ارتباط بین حمایت اجتماعی درک شده و مولفه های سلامت روان در سالمندان تهرانی

افزایش جمعیت سالمند در کشور از یک سو، همراه با انواع بیماری ها و مشکلات تهدید کننده جسم و روان آن ها و از سوی دیگر تحولات اجتماعی اقتصادی و تغییر شیوه زندگی فردی و خانوادگی، باعث واکنش های هیجانی نامناسب مثل استرس، اضطراب و افسردگی در جامعه سالمندان شده است. پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط بین حمایت اجتماعی درک شده و مولفه های سلامت روان در سالمندان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر تهران طراحی شد. 

مطالعه حاضر توصیفی تحلیلی از نوع مقطعی بود که بر روی 420 نفر از سالمندان مراکز تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی که به روش نمونه گیری  تصادفی چند مرحله ای ای در سال 1400 انتخاب شده بودند، انجام شد. تعداد 420نفر از سالمندان ساکن شهر تهران که در مراکز بهداشتی دارای پرونده خانوار بودند، انتخاب و وارد مطالعه شدند. برای گرد آوری داده ها از پرسش نامه های اطلاعات جمعیت شناختی، سنجش کیفیت خواب پیتزبرگ ، سنجش افسردگی، اضطراب و استرس و حمایت اجتماعی ادراک شده زیمت استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و شاخص های مرکزی و پراکندگی مانند فراوانی و درصد، میانگین و انحراف معیار، چولگی و کشیدگی با نرم افزار SPSS  نسخه 25 و تحلیل مسیر با نرم افزارEQS6.4  انجام شد. 

نتایج یافته ها حاکی از آن بود که 54/5 درصد سالمندان از افسردگی، 64 درصد از اضطراب و 49/3 درصد از استرس رنج می بردند و 91/4 درصد نیز اختلال خواب داشتند. بین حمایت اجتماعی درک شده و مولفه های سلامت روان (افسردگی، اضطراب و استرس) در سالمندان همبستگی معکوس و معنا داری مشاهده شد (0/001>P). همچنین بین حمایت اجتماعی درک شده و کیفیت خواب همبستگی معکوس و معنh داری مشاهده شد (0/001>P). 

باتوجه به ارتباط مثبت حمایت اجتماعی درک شده بر مولفه های سلامت روان و کیفیت خواب در سالمندان  شهر تهران، لزوم توجه بیشتر به مقوله حمایت اجتماعی درک شده در این گروه سنی بیش از پیش مهم تلقی می شود.