اثر نانوذرات نقره بر بافت کلیه موش های نژاد NMRI تیمار شده با کوئرستین: یک مطالعه استریولوژیک

با توجه به افزایش استفاده از نانوذرات نقره در محصولات مختلف از جمله محصولات صنعتی و پزشکی، نگرانی های جدی در مورد خطرات بالقوه نانوذرات نقره ایجاد شده است. این مطالعه به منظور تعیین اثر نانوذرات نقره بر بافت کلیه موش های نژاد NMRI تیمار شده با کویرستین انجام شد.

در این مطالعه تجربی 24 سر موش نر بالغ نژاد NMRI به صورت تصادفی در 4 گروه 6 تایی تقسیم شدند. گروه ها شامل کنترل، نانوذرات نقره (500 mg/kg/bw)، کویرستین (50 mg/kg/bw) و گروه نانوذرات نقره (500 mg/kg/bw) + کویرستین (50 mg/kg/bw) بودند. نانوذرات نقره روزانه به مدت 35 روز با روش دهانی خورانده شد. کویرستین روزانه به مدت 42 روز به صورت داخل صفاقی تزریق شد. در پایان مطالعه، پس از خونگیری از موش ها، مراحل تشریح، پاساژ بافتی، رنگ آمیزی هایدن هان - آزان انجام شد. حجم کل کلیه، کورتکس و مدولا، جسمک کلیوی و گلومرول به روش استریولوژی ارزیابی شد. بررسی کیفی سلول های آپوپتوتیک به روش تانل انجام شد. میزان مالون دی آلدیید (MDA) سرم خون به عنوان شاخص پراکسیداسیون لیپیدی با روش Buege و Aust تعیین شد.

از مقایسه وزن بدن و کلیه، حجم کل کلیه،کورتکس و مدولا در گروه نانوذرات نقره با گروه کنترل اختلاف آماری معنی داری مشاهده نشد. گروه نانوذرات نقره افزایش معنی داری در میانگین حجم کل جسمک کلیوی، گلومرول، تافت، غشای کپسول بومن و میزان MDA نسبت به گروه کنترل نشان داد (P<0.05). همچنین کاهش آماری معنی داری در گروه نانوذرات نقره در میانگین حجم کل فضای کپسول بومن و کاپیلاری نسبت به گروه کنترل مشاهده شد (P<0.05). کویرستین توانست اثرات مخرب نانوذرات نقره بر روی سلول های کلیوی را تا حد گروه کنترل کاهش دهد؛ ولی آپوپتوز در سلول های کلیوی در گروه تیمار با کویرستین نشان داده نشد. بررسی سلول ها در گروه نانوذرات نقره نشان دهنده ایجاد آپوپتوز بود. میزان MDA سرم گروه نانوذرات نقره نسبت به سایر گروه ها افزایش آماری معنی داری نشان داد (P<0.05).

نتایج این مطالعه نشان داد که کویرستین می تواند اثرات مخرب نانوذرات نقره بر روی سلول های کلیوی را تا حد گروه کنترل کاهش دهد.