پیامدهای بهره برداری از منابع انرژی تجدید پذیر در استادیوم های فوتبال

هدف از پژوهش حاضر شناسایی پیامدهای بهره برداری از منابع انرژی تجدید پذیر در استادیوم های فوتبال بود. پژوهش حاضر ازنظر هدف، کاربردی و از لحاظ نوع راهبرد، پژوهشی کیفی است. از حیث روش اجرای پژوهش نیز برای تحلیل داده ها از روش تحلیل محتوای کیفی با استفاده از تکنیک تحلیل تماتیک با رویکرد وولکات بهره گرفته شده است. جامعه شرکت کنندگان در این پژوهش شامل خبرگان و صاحب نظران در حوزه توسعه پایدار، مدیران لیگ برتر فوتبال ایران در لیگ برتر سال های 1398تا 1399 ایران بودند. دسترسی به نمونه های پژوهش به شیوه نمونه گیری هدفمند بود و سپس به شیوه گلوله برفی ادامه یافت. در نهایت پس از انجام مصاحبه با 12نفر اشباع نظری حاصل شد. پس از جمع آوری و تحلیل داده ها تعداد 44 کد باز به دست آمد که در 10 مقوله محوری قرار گرفت. در ادامه نیز از مقوله های به دست آمده، سه مفهوم مدیریت محیط زیست (مقوله های محوری کاهش خطرات زیست محیطی، مدیریت منابع انرژی، مدیریت آلودگی و بهبود الگوی مصرف انرژی)، بهبود وضعیت اجتماعی و فرهنگی (مقوله های محوری بهبود نگرش اجتماعی، کیفیت خدمات رفاهی و زیباسازی شهری)، بهبود وضعیت اقتصادی(مقوله های محوری کاهش هزینه های سازمانی، ارتقای برند ورزشگاه، درآمدزایی سازمانی) به دست آمد. در نهایت، با توجه بحران های زیست محیطی موجود در جهان به مانند بحران های آب و انرژی، آلودگی هوای کلان شهرها و تاثیرات ورزش بر محیط زیست و بالعکس پیشنهاد می شود دولت، سیاست گذاران و مدیران ورزشی با فراهم کردن زمینه لازم برای بهره برداری از منابع انرژی تجدید پذیر نظیر انرژی خورشیدی و بادی در استادیوم های فوتبال اقدامات مثبتی دراستای توسعه پایدار و ورزش بدون کربن انجام دهند.