کوکسیلا بورنتی و بورلیا در خون محیطی شترهای منطقه فارس، ایران: شناسایی مولکولی، ارزیابی تغییرات هماتولوژیک و برخی از پروتئین های فاز حاد

پیشینه:

 شترهای یک کوهانه (Camelus dromedarius) در شرایط بسیار سخت زیستی در بیابان ها پرورش می یابند. شترها در برابر بیماری های مشترک بین انسان و دام آسیب پذیر هستند. مطالعات اندکی در زمینه بروز تب کیو و بورلیوز در شترهای ایران انجام شده است.

هدف از انجام مطالعه حاضر بررسی آلودگی کوکسیلا بورنتی و بورلیا در خون شترهای منطقه فارس ایران و ارزیابی تغییرات هماتولوژیک و برخی از پروتیین های فاز حاد در آن ها می باشد.

از 113 شتر به ظاهر سالم از نظر کلینیکی برای بررسی وجود آلودگی خونگیری به عمل آمد. آلودگی در نمونه خون شترهای جنوب ایران با استفاده از تکنیک مولکولی Nested-PCR مورد بررسی قرار گرفت. به علاوه تاثیر آلودگی بر پارامترهای هماتولوژی و برخی از پروتیین های فاز حاد (آلفا یک اسید گلایکوپروتیین، سرم آمیلویید آ و هاپتوگلوبین) مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمایش های معمول هماتولوژیک انجام شد و غلظت پروتیین های فاز حاد در سرم با استفاده از روش ایمونواسی آنزیمی اندازه گیری شد.

نتایج سنجش PCR نشان داد که 19/6% (7 مورد از 113 شتر) به کوکسیلا بورنتی آلوده بودند. توالی بدست آمده از نمونه های مثبت‏، از نظر فیلوژنی آنالیز شد. ارزیابی فیلوژنتیک بر پایه ژن پروتیین غشای خارجی (com1)، وجود دو ژنوتیپ مختلف از کوکسیلا بورنتی را در شترهای جنوب ایران نشان داد. DNA، بورلیا در نمونه ها به روش Nested-PCR، شناسایی نشد. در بررسی پارامترهای هماتولوژی و پروتیین های فاز حاد در شترهای آلوده به تب کیو نسبت به موارد غیر آلوده‏، به جز میانگین هموگلوبین گلبولی (MCH) و پهنای پراکندگی گلبول قرمز (RDW)، تفاوت معنی داری دیده نشد.

شترهای به ظاهر سالم از نظر بالینی مخزن بسیار مهمی برای بیماری های مشترک بین انسان و دام هستند. بر اساس سیستم های بهداشت و درمان معمول در کشور تب کیو یک بیماری حایز اهمیت در شترهای ایران محسوب نمی شود و موارد بالینی به ندرت توسط سیستم بهداشت و درمان شناسایی می شود. به دلیل نبود اطلاعات کافی، مطالعات تکمیلی در زمینه های اپیدمیولوژی مولکولی و آسیب شناسی بالینی کوکسیلا بورنتی در ایران مورد نیاز است.