مقایسه اثر هشت هفته تمرین هوازی و ترکیبی بر برخی شاخص های همودینامیکی در بیماران مرد میانسال تحت عمل جراحی عروق کرونر

تمرینات ورزشی با تعدیل فشارخون و ضربان قلب نقش حفاظتی در بیماران قلبی میانسال دارد، هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثر هشت هفته تمرین هوازی و ترکیبی بر برخی شاخص های همودینامیکی در بیماران مرد میانسال تحت عمل جراحی عروق کرونر بود.

در این مطالعه کارآزمایی بالینی، در سال 1401 تعداد 30 مرد میانسال عمل جراحی عروق کرونر به صورت تصادفی ساده به سه گروه هوازی (10نفر)، ترکیبی (10نفر) و کنترل (10نفر) تقسیم شدند. آزمودنی های دو گروه مداخله به مدت هشت هفته، هفته ای سه جلسه تمرینات منتخب هوازی و ترکیبی (با شدت 55 تا 75 درصد حداکثر ضربان قلب بیشینه، به مدت 60 دقیقه) انجام دادند. قبل و بعد از مداخله اندازه گیری فشارخون، تعداد ضربان قلب و درصد اشباع اکسیژن خون انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش های آماری تی وابسته، تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی با سطح معنا داری (0/05≤ P) انجام شد.

تمرینات هوازی موجب کاهش معنادار فشارخون سیستولی (0/036=P)، فشارخون دیاستولی (0/040=P) و تعداد ضربان قلب (0/013=P) شد اما میزان کاهش در گروه ترکیبی معنادار نبود (0/05<P)، تفاوت اثر بین گروهی هم معنادار نبود (0/05<P). افزایش درصد اشباع اکسیژن خون در هر دو گروه هوازی (0/000=P) و ترکیبی (0/007=P) و تفاوت اثر بین دو گروه معنادار بود (0/004=P).

به نظر می رسد تمرینات هوازی و ترکیبی به عنوان یک استراتژی مداخله ای مفید در بهبود شاخص های همودینامیک موجب سازگاری بیشتر بیمار با شرایط پس از عمل جراحی قلب می شود.