ارزیابی تاثیرات درمانی عصاره گیاه بابونه و گلبرگ های زعفران در موش های دیابتی و امکان سنجی سنتز نانوذرات نقره

داروهای گیاهی، عوارض جانبی کمتری نسبت به داروهای شیمیایی دارند و در درمان دیابت که یک بیماری متابولیک مزمن است، محبوبیت بیشتری پیدا کرده اند. پس از اندازه گیری خواص آنتی اکسیدانی، الگوی بازداری بین عصاره ها و آنزیم آلفا- آمیلاز پانکراسی تعیین شد. موش های دیابتی با عصاره های گیاهی و آکاربوز تحت درمان قرار گرفتند. سپس فاکتورهای بیوشیمیایی خون اندازه گیری شد. سنتز نانوذرات نقره (Ag-NPs) توسط بهترین عصاره گیاهی بررسی شدند. عصاره گلبرگ زعفران و بابونه اثر مهاری بر آنزیم α-آمیلاز با الگوی رقابتی و مخلوط نشان داد. FBS در تمامی گروه های تیمار کاهش داشت و تنها در گروه تیمارشده با عصاره آبی التراسونیک گلبرگ زعفران، انسولین به میزان معناداری افزایش می یابد. آنزیم ALT در حضور عصاره زعفران و فاکتور AST تنها در حضور عصاره بابونه، کاهش معناداری داشت. نتایج نشان داد که برای سنتز بهینه نانوذرات نقره، دما، pH، زمان و غلظت نمک نیترات نقره به ترتیب C55 ، pH=10، 4 ساعت و 1.2 میلی مولار می باشد. عصاره های گیاهی پیشنهادی می توانند سطح قند خون را کاهش دهند، تولید انسولین را افزایش دهند، آنزیم های کبدی را در خون تنظیم کنند و در درمان دیابت موثر باشند. این عصاره ها از نظر اثربخشی، بهتر از داروی شیمیایی آکاربوز هستند و تاثیر منفی بر کبد ندارند. عصاره زعفران، توانایی سنتز Ag-NP را نشان می دهد که اغلب در کاربردهای زیست پزشکی استفاده می شود.