القا و نگهداری بیهوشی با پروپوفول در مقایسه با بیهوشی با ایزوفلوران، احتمالا ایجاد ثبات همودینامیک بهتری در بیماران با چسبندگی جفت تحت عمل سزارین خواهد داشت: یک مطالعه پیلوت

خون ریزی حین سزارین یکی از علل شایع ولی قابل پیش گیری مرگ مادران می باشد و تهاجم جفتی از علل اصلی خون ریزی حین سزارین است. این مطالعه با هدف مقایسه ی دو روش بیهوشی استنشاقی و پروپوفول در خون ریزی سزارین در بیماران، انجام پذیرفت.

این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی، بر روی 15 بیمار چسبندگی جفتی کاندید سزارین انجام شد که در دو گروه بیهوشی با ایزوفلوران و بیهوشی با پروپوفول، در زمان نگهداری بیهوشی مورد مطالعه قرار گرفتند. تحلیل داده ها با سطح خطای 5 درصد انجام شد.

مقایسه ی نتایج نشان داد، حجم خون ساکشن شده (0/008=P)، تعداد گازهای استفاده شده (0/003= P)، حجم سرم دریافتی (0/008= P)، میزان استفاده از پک سل (0/009 =P) و حجم برون ده ادراری (0/008 =P) در گروه پروپوفول به طور معناداری کم تر بود. فشار خون سیستول و دیاستول در گروه پروپوفول به شکل معنادار به مقادیر پایه نزدیک تر بود (0/05 ≤p). تعداد ضربان قلب، تعداد تنفس، درجه ی حرارت مرکزی و سطح اشباع اکسیژن خون بین دو گروه اختلاف معناداری نداشت (0/5≥p).

نتایج این مطالعه استفاده از پروپوفول را در بیهوشی بیماران چسبندگی جفت به ایزوفلوران ترجیح می دهد، اگر چه به دلیل تعداد کم نمونه نیاز به مطالعات تکمیلی بیش تری می باشد.