اثر ثبت در مالکیت املاک از منظر نظام های حقوقی ایران و انگلستان با نگرشی بر اخلاق عمومی و بهداشت قضایی

 تبیین اثر ثبت در مالکیت املاک با تکیه بر ضرورت های فعلی و ظرفیت های قانونی، علاوه بر رهیافت نظری از اهمیت ویژه ای در جهت دهی به سیاستگذاران و تمهید سازوکارهای حقوقی و اجرایی برخوردار است. در این مطالعه با در نظرگرفتن نقش ثبت املاک و اهمیت تاثیر آن در ثبوت یا اثبات مالکیت به ویژه از منظر تحقق مولفه های اخلاق عمومی و بهداشت قضایی، به مطالعه پیرامون رویکرد دو نظام حقوقی ایران و انگلستان پرداخته شد.

 پژوهش حاضر به روش توصیفی تحلیلی و با بهره گیری از منابع کتابخانه ای (اسنادی) انجام یافته است.

ملاحظات اخلاقی: 

در نگارش این مقاله، اصول راجع به اخلاق در پژوهش به ویژه امانتداری در استناد به متون و حفظ اصالت مقاله، مورد توجه بوده است.

 ثبت املاک در صورتی می تواند اهداف قوانین ثبتی را در حوزه های امنیت و عدالت و بهداشت قضایی فراهم آورد که حایز اثر ایجادی (ثبوتی) در تحقق مالکیت باشد. این امر در حقوق انگلستان به صراحت پیش بینی شده و در حقوق ایران نیز از مقررات ثبتی قابل برداشت است.

 در حقوق انگلستان، ضمن بهره گیری از روش موثر و شفاف ثبت الکترونیک در کنار پذیرش نظام ایجادی ترکیبی، ثبت ملک و درج نام اشخاص منجر به تعلق و انتقال حقوق مالکانه و امکان تصرفات حقوقی در ملک خواهد شد. در حقوق ایران تفاسیر ناهمگون از مقررات ثبتی و استناد به دیگر قوانین، نظریات و رویکردهای مختلفی را موجب شده است، لیکن با عنایت به اهداف قانونگذار ثبتی و ضرورت های ثبت املاک در حوزه های اخلاق عمومی و بهداشت قضایی، می بایستی اثری ایجادی برای تشریفات ثبتی و ثبت در دفتر املاک قایل شد.