تحلیل مبنای مسیولیت مدنی ناشی از حوادث ورزشی حین عملیات ورزشی؛ تقصیر، مسیولیت نوعی یا فرض تقصیر!

 حوادث ورزشی حین عملیات ورزشی قسمت عمده ای از خسارات مرتبط با ورزش را تشکیل می دهند و از این حیث تبیین قواعد مسیولیت مدنی و تشخیص مسیولین حادثه به منظور حمایت از زیان دیدگان و جبران خسارات وارده از اهمیت بسیاری برخوردار است. در این مقاله مبانی مسیولیت مدنی ناشی از حوادث ورزشی حین عملیات ورزشی، مورد بحث و بررسی قرار گرفت.

 پژوهش حاضر، از حیث نوع یک تحقیق نظری است. همچنین به لحاظ روش تحقیق، به صورت توصیفی تحلیلی و با استفاده از روش بحث حقوقی (منطقی استدلالی) انجام گرفته است.

ملاحظات اخلاقی: 

در پژوهش حاضر جنبه های اخلاقی مطالعه کتابخانه ای شامل اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.

 نتایج بررسی نشان داد که مسیولیت مستقیم ورزشکاران و دیگر مرتکبین فعل زیانبار حین عملیات ورزشی اساسا بر مبنای تقصیر قرار دارد و تشخیص تقصیر نیز با توجه به مقررات هر رشته و آیین نامه ها، قراردادها، استانداردهای داخلی و بین المللی و عرف حرفه ای، میسر می شود. با این حال در مواردی چون مسیولیت ناشی از فعل غیر در حوادث ورزشی با توجه به جایگاه کنترلی و نظارتی اشخاص (مدیران، مربیان و مسیولین ورزش)، مبنای مسیولیت، فرض تقصیر است، بدین صورت که شخص برای برایت از مسیولیت بایستی رعایت تمامی جوانب احتیاط و تکالیف قانونی را به اثبات برساند.

 در مجموع نمی توان مبنای مطلقی برای مسیولیت مدنی ناشی از حوادث ورزشی تعیین نمود، چه اینکه مولفه های مختلفی نظیر ماهیت عمل ورزشی، جایگاه شخص در عملیات ورزشی و اساس قراردادی یا غیر قراردادی مسیولیت، می تواند در تحلیل مبنای مسیولیت و به ویژه وظیفه اثبات تقصیر یا عدم تقصیر حایز تاثیر باشند.