بررسی دیدگاه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در مورد فرزندآوری در سال 1401

باروری یک رفتار اجتماعی شکل گرفته در بافت فرهنگی جامعه است. با توجه به کاهش نرخ جمعیت در سایه کاهش باروری در سال های اخیر وضرورت اتخاذ تصمیمات روشن در زمینه فرزندآوری در سال های آتی، شناخت آگاهی و نگرش به فرزندآوری در جوانان اهمیت بالایی دارد. پژوهش حاضر به منظور بررسی دیدگاه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در خصوص فرزندآوری در سال 1401 انجام شد.

این مطالعه مقطعی بر روی 306  نفر از دانشجویان کارشناسی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی به روش نمونه گیری خوشه ای انجام شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته، که روایی و پایایی آن محاسبه گردید، جمع آوری شد. آنالیز اطلاعات با استفاده از روش های آمار توصیفی و تحلیلی و نرم افزار SPSS ورژن 24 انجام گردید.

در این مطالعه، 213 نفر زن و 93 نفر مرد شرکت داشتند. در بخش آگاهی از ماکزیمم 26نمره ، میانگین نمره کسب شده 15/57 بود. نمرات 47% نمونه ها از میانگین نمره کسب شده کمتر بود و تفاوت آماری معناداری بین نمرات آگاهی دانشکده ها، مشاهده نشد. در بخش نگرش، از ماکزیمم 235 نمره میانگین نمره دریافتی، 140/78 بوده است. تقریبا نیمی از نمونه ها نمره نگرش کمتر از میانگین کسب نموده اند. بین نمرات نگرش سه دانشکده اختلاف معناداری وجود داشت.

با توجه به نتایج حاصل از مطالعه و نامطلوب بودن نمرات آگاهی و نگرش دانشجویان، لازم است برنامه های آموزشی در جهت افزایش آگاهی و بهبود نگرش آنان در زمینه فرزندآوری انجام شود.