بررسی تاثیر درمان نئواجوانت بر روی میزان بقای بیماران ازوفاژکتومی شده از سال 1395 تا سال 1398

سرطان مری نوعی تومور بدخیم مهاجم است که طی 5 سال بیش از 90 درصد افراد مبتلا به این بیماری را به کام مرگ می کشاند. میزان متاستاز سرطان مری در مقایسه با سایر سرطان ها رشد سریع تری دارد. هدف از مطالعه بررسی تاثیر درمان نیواجوانت بر روی میزان بقای بیماران ازوفاژکتومی شده از سال 1395 تا سال 1398 است.

در این مطالعه مورد - شاهدی، 187 بیماران مبتلا به سرطان مری مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی (ره) ارومیه جهت ازوفاژکتومی در فاصله زمانی سال های 1395 لغایت 1398 به صورت تمام شماری که تحت کمورادیوتراپی نیوادجوانت قرارگرفته اند وارد مطالعه شدند. اطلاعات جمع آوری شده به وسیله آزمون کاپلان مایر توسط نرم افزار SPSS نسخه 17 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.

درمجموع 187 بیمار مبتلا به کانسر مری ازوفاژکتومی شده با میانگین سنی بیماران 6/10 ± 4/60 سال که 61 درصد مرد و 39 درصد زن بودند، وارد مطالعه شدند. 2/93 درصد از گزارشات آندوسکوپیک قبل از عمل با گزارشات پاتولوژیک بعد از عمل مطابقت داشتند (05/0>P-Value). و فراوانی بقای سه ساله بر اساس سن بیماران متفاوت بود و بقای بیماران بالای 55 تا 64 سال از بقای سایر بیماران بیشتر بود (05/0>P-Value).

نتایج این مطالعه نشان داد بقای بیماران بر اساس سن در بیماران مبتلا به کانسر مری ازوفاژکتومی شده در دو گروه پاسخ کامل و ناکامل به نیوادجوانت یکسان نبوده است و این اختلاف معنی دار است، بطوریکه بقای بیماران بالای 55 تا 64 سال از بقای سایر بیماران بیشتر است. اختلاف معنی داری بین میزان بقای بیماران ازنظر جنسیت و شاخص توده بدنی وجود نداشت.