تدوین بسته آموزشی معنویت محور و ارزیابی اثربخشی آن بر بهزیستی وجودی و اجتماعی جوانان

پژوهش حاضر با هدف تدوین بسته آموزشی معنویت محور و ارزیابی اثربخشی آن بر بهزیستی وجودی و اجتماعی جوانان انجام شده است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و به لحاظ روش از نوع آمیخته اکتشافی بود. جامعه آماری پژوهش شامل جوانان در سال 1402 با دامنه سنی 40-25 سالگی در سطح شهر تهران بود. در «مرحله کیفی» تعداد 15 نفر از متخصصین و صاحب‎نظران در حوزه روان شناسی دین و معنویت به صورت هدفمند و با استفاده از مصاحبه نیمه‎ ساختاریافته به منظور شناسایی مولفه‎ های معنویت مورد بررسی قرار گرفتند. در «مرحله کمی» نیز تعداد 30 نفر به صورت نمونه‎ گیری در دسترس به عنوان نمونه پژوهشی انتخاب و به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. ابزارهای پژوهش جهت جمع ‎آوری داده‎ ها شامل مقیاس بهزیستی وجودی پالوتزین و الیسون (1982) و بهزیستی اجتماعی کییز (1998) بود. برای تجریه و تحلیل داده ‎ها از روش نسبت روایی محتوایی لاوشه (CVR)، آماره ‎های میانگین، انحراف استاندارد و تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته‎ های کیفی پژوهش نشان داد که معنویت درمانی شامل سه مولفه اساسی تحت عناوین توانمندسازی، تعالی‎ جویی و پیوندگرایی است. همچنین، یافته‎ های کمی بیانگر آن است که برنامه آموزشی معنویت ‎محور به طور معناداری موجب افزایش بهزیستی وجودی و اجتماعی جوانان در گروه آزمایش نسبت به گروه مهار شده است.