میوه های خنک یا پسران بهشتی؛ نقدی بر قرائت سریانی - آرامی لوکزنبرگ از «ولدان مخلدون» در قرآن

واژه «ولدان» در قرآن کریم شش مرتبه به کار رفته است که دو مرتبه آن مختص به پسران بهشتی است که خدمتگزار بهشتیان اند. در این دو آیه «ولدان» به صفت «مخلدون» متصف شده، دلالت بر جاودانگی آنان دارد. مفسران اسلامی در اینکه مراد از «ولدان مخلدون» پسرانی جاودانی در بهشت اند که به بهشتیان خدمت می کنند، اجماع دارند؛ گرچه در مصادیق آن اختلاف نظرهایی وجود دارد. در سال 2000 میلادی فردی به نام کریستف لوکزنبرگ کتابی با عنوان «قرایت آرامی سریانی قرآن؛ کوششی در رمزگشایی زبان قرآن» منتشر کرد. او در این کتاب ادعا داشت که مسلمانان برداشت نادرستی از «ولدان مخلدون» داشته اند. وی معتقد است واژگان قرضی قرآن از زبان های دیگر، مخصوصا زبان آرامی سریانی فراوان است و برای فهم آیاتی که این واژگان در آنها قرار دارد، باید براساس زبان آرامی سریانی خوانش کرد. ایشان برای اثبات ادعای خود، حروف و نقطه های بسیاری از واژگان را تغییر داده، معانی جدیدی را خلق کرد، و به زعم خویش از آیات قرآن رمزگشایی کرده است . او معنای «ولدان مخلدون» را «پسرهای جاودان» ندانسته و براساس خوانش سریانی «انگورهای خنک» معنا کرده است . در این پژوهش با روش کتابخانه ای و مراجعه به فرهنگ های عبری، سریانی و عربی واژگان «ولدان» و «مخلدون» از نظر ساختار و معنا با مطالعه تاریخی تطبیقی بررسی شده است . نتایج نشان می دهد که ماده «ول د» در تمام شاخه های زبان سامی وجود دارد که از نظر ساختار و معنا شباهت های فراوانی دارد که نه تنها موید ادعای لوکزنبرگ نیست؛ بلکه منطبق بر دیدگاه مفسران اسلامی است.