مقایسه اثر بخشی درمان آیورودا، درمان شناختی-رفتاری و تلفیق این دو با یکدیگر بر اضطراب در زنان افسرده

افسردگی یکی از شایع ترین اختلالات روان پزشکی است و درصد بالایی از افرادمبتلا (دوسوم کل آنها) علائم اضطرابی برجسته ای دارند. لذا وجود یک روش درمانی طبیعی، ساده، در دسترس و مقرون به صرفه، مورد نیاز هر فرد مبتلا به افسردگی است. هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثر بخشی طب مکمل (آیورودا)، درمان شناختی-رفتاری و تلفیق این دو درمان با یکدیگر بر اضطراب در زنان افسرده بود

پژوهش بصورت نیمه آزمایشی به اجرا درآمد. نمونه آماری شامل 40 نفر از زنان 25-45 ساله که با تشخیص روانپزشک و انجام آزمون افسردگی بک (به منظور غربالگری)، مبتلا به افسردگی متوسط بودند با روش نمونه گیری هدفمند و با امضای فرم کتبی رضایتنامه آگاهانه وارد مطالعه شدند و در چهار گروه 10 نفره با روش تخصیص تصادفی ساده قرارگرفتند، به مدت 10 هفته بر اساس پروتکل های موجود، تحت درمان شناختی-رفتاری، آیورودا و تلفیق این دو باهم قرار گرفتند، پیگیری دوماهه نیز به عمل آمد. ابزارهای گردآوری داده ها شامل پرسشنامه های تست افسردگی بک ویراست دوم (1996) و اضطراب حالت-صفت اشپیل برگر (1983) بود و برای بررسی پژوهش از طرح تحلیل آنوای دو عاملی آمیخته با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 در سطح معناداری 0٫05 استفاده شد.

آزمون اثر بین گروهی در اضطراب حالت (003/0=P) و اضطراب صفت معنادار بود (001/0>P). مقدار جزئی اتا مشخص کرد که تقریبا 31 درصد از تغییرات در اضطراب حالت و 46 درصد در اضطراب صفت بوسیله گروه های درمانی قابل تبیین است. نتایج حاصل از مقایسه میانگین های بین گروه ها با آزمون توکی نشان داد که در متغیر اضطراب صفت بین درمان شناختی-رفتاری و درمان به روش آیورودا وهمچنین درمان تلفیقی 4/7 ± 53/1 تفاوت معنا دارای وجود داشت (001 / 0<p)، همچنین در اضطراب حالت بین درمان شناختی-رفتاری و درمان به روش آیورودا 43/5 ± 88/1 و بین درمان شناختی-رفتاری و درمان تلفیقی 133/7 ± 88/1 تفاوت معنا دار وجود داشت (003/0=P) بین گروه آزمایشی آیوردا و درمان تلفیقی تفاوت معناداری وجود نداشت. (001/0= P)

با توجه به نتایج به دست آمده تلفیق دو روش درمانی شناختی رفتاری و آیورودا می تواند در کاهش اضطراب زنان افسرده اثر بخشی بهتر و پایدارتری داشته باشد.