موفقیت و عوارض سنگ شکنی برون اندامی در بیماران مراجعه کننده به بخش سنگ شکنی بیمارستان کوثر شهر سمنان

 درمان با سنگ شکنی برون اندامی (ESWL) روشی کم هزینه و با طول مدت بستری کوتاه است. با وجود این،  عوارض متعددی برای این روش ذکر کرده اند. این مطالعه با هدف بررسی میزان موفقیت و عوارض ESWL طراحی شد.

 در یک مطالعه مقطعی، تمامی پرونده های موجود در بخش سنگ شکن با توجه به معیار های ورود و خروج، از فروردین ماه سال 1393 تا فروردین ماه سال 1396 بررسی شدند.  اطلاعات اولیه قبل از انجام سنگ شکنی شامل خصوصیات دموگرافیک بیمار،  و همچنین موفقیت درمان و عوارض مورد بررسی قرار گرفتند.

 میزان موفقیت سنگ شکنی 81.4درصد بود که با جنس، سن و شاخص توده ی بدنی رابطه ی معناداری نداشت. میانگین اندازه ی سنگ ها 5.4 ± 10.9 میلی متر بود و موفقیت سنگ شکن با اندازه ی سنگ ها رابطه داشت. بیشترین فراوانی محل سنگ مربوط به کالیس تحتانی  راست و سپس لگنچه ی چپ بود. بیشترین عوارض اکیموز (84.3درصد)، هماچوری (20.6درصد) و درد شدید (15.3درصد) بود. بروز عوارض در بیماران با اندازه سنگ و همچنین محل سنگ رابطه معنی داری داشت p<0.01)). سنگ هایی که در لگنچه و کالیس تحتانی بودند، بیشترین عوارض را در پی داشتند.

 نتایج این مطالعه نشان داد که ESWL میزان موفقیت بالایی دارد و روش درمانی مناسبی برای سنگ های ادراری است و اندازه ی سنگ در میزان موفقیت آن موثر است. اندازه ی سنگ برای انتخاب این روش بسیار مهم است.