رابطه تنوع گونه های گیاهی با عوامل محیطی در منطقه وزگ یاسوج

تنوع گونه ای یکی از موضوعات مهم و اساسی در اکولوژی به خصوص اکولوژی پوشش گیاهی مطرح می باشد. هدف از انجام این تحقیق مطالعه تنوع گونه های گیاهی در رابطه با عوامل محیطی در بوم سازگان های جنگلی زاگرس واقع در منطقه وزگ، در جنوب شرقی یاسوج بوده است.

برای این منظور منطقه ای به مساحت 308 هکتار انتخاب شد. سپس به صورت تصادفی- سیستماتیک تعداد 61 قطعه نمونه به ابعاد 30×15 متر و 305 میکروپلات به ابعاد 2×5/0 متر به روش حداقل مساحت نمونه برداری شد. به منظور بررسی تنوع گونه ای گیاهان، از متداول ترین شاخص های تنوع گونه ای استفاده شد. سپس از آنالیز واریانس یک طرفه برای بررسی اختلاف های کلی در طبقات مختلف عوامل فیزیوگرافی استفاده شد.

نتایج نشان داد که ارتفاع از سطح دریا بر تنوع و یکنواختی تاثیر معنی دار داشته و دامنه ارتفاعی بالا بیشترین تنوع و یکنواختی را دارد. جهت دامنه نیز بر غنای گونه ای اثر معنی دار داشته و جهت شمال شرقی بیشترین مقدار غنا را نشان داد. اثر شیب بر تنوع و یکنواختی معنی دار بود به طوری که شاخص تنوع و یکنواختی در شیب های بالا (70-51 درصد) بالاترین مقدار بود. همچنین نتایج نشان داد که شاخص های تنوع گونه ای با خصوصیات خاک مانند نیتروژن کل، سیلت و نسبت C/N همبستگی معنی داری دارند.

بطور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که در منطقه مورد مطالعه، عوامل فیزیوگرافی رویشگاه (ارتفاع از سطح دریا، شیب و جهت جغرافیایی) همراه با عوامل خاکی همواره نقش اساسی و تعیین کننده ای بر الگوی تغییرات تنوع زیستی گیاهی ایفا می کنند. بنابراین انجام مطالعات متعدد در این زمینه در جنگل های زاگرس یکی از بهترین راهکارها برای نیل به مدیریت بهینه می باشد.