تدوین مدل مدیریت استعدادیابی در ورزش های راکتی با رویکرد نظریه داده بنیاد

مدیریت استعداد یکی از مهم ترین موضوعات مدیریت منابع انسانی در سطح جهان است و هنوز هم یکی از مسائل مهم در بسیاری از سازمان ها به شمار می رود و اهمیت منابع انسانی به مراتب از تکنولوژی های جدید، منابع مالی و مادی بیشتر است. هدف از این پژوهش تدوین مدل مدیریت استعدادیابی در ورزش های راکتی با رویکرد نظریه داده بنیاد بود. روش پژوهش حاضر کیفی و از نوع اکتشافی بود. جامعه آماری این پژوهش صاحب نظران، اساتید و کارشناسانی که با استعدادیابی در ورزش های راکتی ایران در وزارتورزش و فدراسیون ها و آموزشو پرورش و آکادمیها و مراکز ورزشی سروکار دارند، بودند. روش نمونه گیری به صورت نمونه گیری غیر احتمالی، با انتخاب هدفمند بود. اندازه نمونه در این پژوهش برابر با 20 نفر بود. ابزار اندازه گیری مصاحبه باز بود که برای سنجش پایایی از روش توافق درون موضوعی دو کدگذار استفاده شد که بر اساس آن روایی به دست آمده برابر با 78/0 بود. همچنین کدگذاری ها بر مبنای سه مرحله کدگذاری باز، محوری و گزینشی تحلیل شد. بر مبنای تحلیل داده ها 159 مفهوم اولیه، 25 کد محوری و 5 کد گزینشی شناسایی شد. در نهایت پیشنهاد می شود با استفاده از مدل ارائه شده، روند اجرایی استعدادیابی را در ورزش های راکتی بهبود بخشید که در نهایت منجر به توسعه ورزش های راکتی در کشور شود.