شیوع، حساسیت ضد میکروبی و پراکندگی ژن های حدت دخیل در تشکیل بیوفیلم در نمونه های مقاوم به چند داروی اسینتوباکتر بومانی جدا شده از مراکز درمانی شهرکرد، چهارمحال و بختیاری

  توانایی تشکیل بیوفیلم روشی موثر برای بقای اسینتوباکتر بومانی در شرایط استرس زا است. هدف از این مطالعه، بررسی میزان شیوع، حساسیت ضد میکروبی و پراکندگی ژن های حدت دخیل در تشکیل بیوفیلم در نمونه های مقاوم به چند داروی اسینتوباکتر بومانی جدا شده از مراکز درمانی شهرکرد در استان چهارمحال و بختیاری می باشد.

  در این مطالعه، ابتدا 150 نمونه از مراکز درمانی شهرکرد در استان چهارمحال و بختیاری جدا و با استفاده از آزمایشات بیوشیمیایی شناسایی شد. سپس حساسیت میکروبی جدایه های اسینتوباکتر بومانی نسبت به آنتی بیوتیک های آمپی سیلین- سولباکتام، داکسی سایکلین، سفتازیدیم، سیپروفلوکساسین، اریترومایسن، تریمتوپریم- سولفامتوکسازول، جنتامایسن، آمیکاسین، ایمی پنم و کولیستین اندازه گیری شد. سپس میزان تشکیل بیوفیلم و فراوانی ژن های حدت مرتبط با تشکیل آن (bap، ompA، csuA، csuE، epsA، bfmS، bfmR، pgaA، pgaD و  surA) مورد ارزیابی قرار گرفت.

  از میان 150 نمونه، 90 مورد به عنوان اسینتوباکتر بومانی شناسایی شدند. نتایج تست حساسیت میکروبی نشان داد بیشترین مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های سیپروفلوکساسین و ایمی پنم (100٪) و پس از آن سفتازیدیم (90٪) و آمپی سیلین- سولباکتام (77/77%) وجود دارد. ارزیابی میزان تشکیل بیوفیلم نشان داد تمامی جدایه  ها قادر به تولید بیوفیلم بوده و بیشترین فراوانی ژن های حدت مرتبط با تشکیل بیوفیلم مربوط به (%100) bap، (%100) ompA و (%98) /pgaDpgaA می باشد.

  تشکیل بیوفیلم به طور چشمگیری حساسیت به عوامل آنتی بیوتیکی را کاهش می دهد، از این رو، آنها اهمیت زیادی برای سلامت عمومی دارند. بنابراین، تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی، تعیین ظرفیت تشکیل بیوفیلم و فراوانی ژن های حدت مرتبط با تشکیل بیوفیلم در محیط بالینی ضروری است.