تحلیل حساسیت مدل انتقال مالاریا

  مالاریا یک بیماری ناقل است که به یک نگرانی جهانی تبدیل شده است. محققان از مدلی برای گسترش مالاریا استفاده کردند که شامل همزیستی دو جمعیت بود: انسان و پشه. هدف اصلی این کار تحلیل شاخص حساسیت هر پارامتر در مدل است.

  در ساخت مدل از سه محفظه برای جمعیت انسانی و دو محفظه برای جمعیت پشه استفاده شد. هدف اصلی این کار تحلیل شاخص حساسیت هر پارامتر در مدل است. این تحلیل برای درک واریانس خروجی مدل ناشی از تغییرات در ورودی بسیار مهم است. این تجزیه و تحلیل اطلاعاتی را در مورد پارامترهایی که بیشتر بر پویایی شیوع مالاریا در جمعیت انسانی تاثیر می گذارند، در اختیار محققان قرار می دهد.

  نتایج این مطالعه حاکی از آن است که پارامتر میانگین تعداد گزش یک پشه در تمام میزبان های انسان، غالب ترین عامل در افزایش شیوع مالاریا در انسان است. از سوی دیگر، تعداد پشه هایی که به طور طبیعی می میرند، مهم ترین پارامتر در کاهش شیوع مالاریا در انسان است.

  شاخص حساسیت نشان می دهد که پارامتر میانگین تعداد اقلام یک پشه منفرد بر روی همه میزبان های انسانی (r) بیشترین تاثیر را در افزایش شیوع مالاریا در انسان دارد. از سوی دیگر، thnaturally die open paren mu sub v، die (μ_v) مهمترین پارامتر در کاهش شیوع مالاریا در انسان است.