تبیین روابط علی بین تنظیم شناختی هیجان و بهزیستی روان شناختی دانشجویان بر اساس نقش میانجی گر تمایز یافتگی خود

پژوهش حاضر با هدف، تبیین روابط علی بین تنظیم شناختی هیجان و بهزیستی روانشناختی براساس نقش میانجیگر تمایزیافتگی خود بود.

روش پژوهش بر حسب  هدف کاربردی و بر حسب گرد آوری اطلاعات همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را دانشجویان دختر و پسر واحدهای تهران، رودهن و دماوند در سال تحصیلی  1400-1401بود. از میان آنها با روش نمونه گیری طبقه ای نسبی از تعداد نمونه نهایی 426 نفر، 294 زن و 132 مرد انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه  بهزیستی روان شناختی ریف (RSPWB)، تنظیم شناختی هیجانی گارنفسکی و کرایچ (CERQ)و تمایز یافتگی خود اسکورن و فریدلندر (DSI) بود. تجزیه و تحلیل داده های پژوهش باروش های همبستگی و معادلات ساختاری بود.

نتایج نشان داد تمایزیافتگی خود رابطه بین راهبردهای غیرانطباقی تنظیم شناختی هیجان و بهزیستی روان شناختی را به صورت منفی و رابطه بین راهبردهای انطباقی تنظیم شناختی هیجان و بهزیستی روان شناختی را به صورت مثبت  و معنادار میانجیگری می کند.

آموزش دانشجویان به منظور افزایش خود تنظیمی و تمایز یافتگی خود و بهزیستی روان شناختی پیشنهاد میشود.