اثر سرمایه فرهنگی و ابعاد آن بر سبک زندگی سلامت محور (موردمطالعه: دبیران مقاطع متوسطه ناحیه 7 شهر مشهد)

انتخاب کالاهای فرهنگی و فرصت داشته های فرهنگی به ارتقاء سبک زندگی سالم منجربه می شود. هدف نوشتار حاضر رابطه بین سرمایه فرهنگی با سبک زندگی سلامت محور با تاکید بر نظریه بوردیو و کاکرهام است.ازنظر روش ،رویکرد کمی محور مبتنی بر راهبرد پیمایش (توصیفی- همبستگی)،با تکیه ابزار پرسشنامه استانداردشده مبتنی بر طیف لیکرت در بین دبیران مقاطع متوسطه اول و دوم به تعداد 250 نفر، به صورت نمونه گیری خوشه ای مبتنی بر تصادفی ساده در سطح ناحیه7 شهر مشهد یافته ها جمع آوری شده است.میزان آلفای کرونباخ متغیر سلامت محور برابر (825/0) و میزان روایی همگرای برابر با (521/0) و میزان آلفای سرمایه فرهنگی برابر با (751/0) و روایی همگرا برابر با (503/0) به دست آمده است. نتایج آمار توصیفی و استنباطی مبتنی بر نرم افزار Spss یافته های مورد نظر را تجزیه و تحلیل کرده است.یافته های توصیفی حاکی است که میانگین های وضعیت سرمایه فرهنگی (30/4) و سبک زندگی سلامت محور (42/4) در بین شهروندان در حد متوسط روبه بالا بوده است و در بین مولفه های متغیرهای تحقیق مولفه روابط بین فردی (68/4) و مولفه سرمایه ضابطه مند (23/5) اهمیت بیشتری داشته است.متغیرهای،گروه سنی،گروه تحصیلی،پایگاه اقتصادی و اجتماعی (طبقه) با متغیرهای تحقیق رابطه معناداری داشته اند. نتایج همبستگی اسپیرمن (588/0) رابطه بین متغیرهای اصلی را متوسط، مثبت و معنادار نشان می دهد.نتایج بتای رگرسیون حاکی است که سرمایه فرهنگی (535/0)، سرمایه عینیت یافته (336/0)،سرمایه تجسم یافته (231/0)، سرمایه ضابطه مند (201/0) به ترتیب همراه با مقدار ضریب همبستگی (589/0) توانسته اند در مجموع در حدود 33 درصد از تغییرات سبک زندگی سلامت محور متغیر مستقل به همراه ابعادش متغیر وابسته را تبیین کرده اند.