بررسی علل و نحوه ختم بارداری در سقط های درمانی ارجاعی از پزشکی قانونی در بیمارستان های شهرستان بابل طی دوره 4 ساله

امروزه سقط درمانی بنابر دلایلی از جمله حفظ سلامتی و زندگی مادر و جنین با معلولیت به صورت قانونی انجام می شود. هدف از این مطالعه بررسی اطلاعات پایه و مشخص کردن دلایل اصلی سقط های قانونی در سقط های درمانی ارجاعی از پزشکی قانونی شهرستان بابل انجام شد تا مبنایی برای طراحی و انجام مطالعات در آینده در خصوص بهبود بهداشت باروری میان زنان در سنین باروری باشد.

این مطالعه مقطعی به روش نمونه گیری از نوع سرشماری بر روی 104 مورد سقط درمانی ارجاعی از پزشکی قانونی شهرستان بابل به بیمارستان های تابعه دانشگاه علوم پزشکی بابل طی سال های 99-1396 انجام شد. اطلاعات مربوط به عوامل فردی و اجتماعی و علل مادری و جنینی منجر به سقط درمانی از طریق چک لیست محقق ساخته جمع آوری گردید. سپس داده ها از نظر سن بارداری، نحوه ختم بارداری و علل مادری و جنینی منجر به سقط، بررسی و مقایسه شدند.

میانگین سن حاملگی هنگام ختم بارداری با علل جنینی 2/35±16/21 هفته و در علل مادری 3/96±10/33 هفته بود. بین سابقه بیماری زمینه ای، جنسیت هنگام سقط، سن بارداری و علل ختم بارداری مادران از لحاظ آماری ارتباط معنی داری وجود داشت (0/05p<). در علل مادری سقط، بیشترین فراوانی (50%) مربوط به علل قلبی عروقی مادر و در علل جنینی سقط، بیشترین فراوانی (51/08%) مربوط به علل ژنتیکی جنین بوده است. نحوه ختم بارداری 23/1% مادران، میزوپروستول بود.

نتایج مطالعه نشان داد که تعداد زیادی از موارد سقط های درمانی مربوط به علت جنینی است.