بررسی سیاستگذاری‏ های حاکم بر رسانه ملی در ایران پس از انقلاب اسلامی

در این مقاله قصد بر آن است تا سیاستگذاری‏های حاکم بر رسانه ملی در ایران پس از انقلاب اسلامی مورد بررسی قرار گیرد. از آنجا که رسانه ملی یک سازمان چندوجهی و گسترده می‏باشد که حوزه‏های متعددی را در برمی‏گیرد، در این پژوهش تمرکز بر خط‏مشی‏هایی است که بر بخش گویندگی خبر اعمال می‏شوند. گویندگی خبر به دلیل ارتباط مستقیم و  زنده‏ای که به طور ممتد در طول زمان با مخاطب دارد، در جذب و تاثیرگذاری بر او دارای اهمیت بالایی در حوزه رسانه می‏باشد. در یک نگاه کلی، مهارت و توان گویندگان تلویزیون نقش مهمی در ایجاد اعتماد، علاقه و اقناع مخاطبان بازی می‏کند. با این حال، الگوی گویندگی بیشتر از اینکه متاثر از ویژگی‏های فردی باشد، تابعی از سیاست‏گذاری‏های کلی رسانه ملی و نظارت بر آن  است. سوال مقاله این است: خط‏مشی‏های حاکم بر رسانه ملی ایرانی از جمله تلویزیون بر گویندگی خبر اقناع‏گر چه تاثیراتی دارد؟ نتایج تحقیق نشان می‏دهد که خروج از قالب سنتی گویندگی، بازتعریف ماموریت جدید برای گویندگی در قالب پیام‏فرست‏های خلاق، مشخص‏کردن جامعه هدف و رقبای خود در تاثیرگذاری بر آنها و شناسایی نیازها و انتظاراتشان مستلزم ایجاد تغییرات در سیاست‏گذاری‏ها و نظارت‏های حوزه رسانه خواهد بود. این تحقیق به روش کیفی انجام گرفته است و ابزار مورد استفاده در آن، پرسشنامه و مصاحبه عمیق می‏باشد. جامعه آماری آن علاوه بر مخاطبان تهرانی رسانه ملی، کارشناسان و صاحبنظران عرصه گویندگی و خبر هستند.