نتایج بینایی و عوارض پیوند نفوذی قرنیه در مبتلایان به قوز قرنیه

تعیین نتایج بینایی و عوارض دراز مدت پیوند نفوذی قرنیه در بیماران مبتلا به قوز قرنیه.
روش پژوهش: مطالعه بر روی اطلاعات موجود بیمارانی انجام شد که بین سالهای 82-1372 در مرکز چشم پزشکی شهید صدوقی یزد تحت عمل پیوند نفوذی قرنیه قرارگرفتند. بهترین دید اصلاح شده (BCVA)، روش اصلاح دید پس از عمل، نوع بخیه، کراتومتری و میزان وقوع دفع پیوند در ماه 12 و 18 پیگیری، مورد بررسی و واکاوی (آنالیز) آماری قرار گرفتند.
در این مدت 84 مورد پیوند قرنیه در 72 بیمار انجام شد. BCVA بین ماه های 12 و18 پس از پیوند از 20.40 به 20.30 افزایش یافت. (P<0.0001) میانگین رفرکشن کروی در پایان ماه 12 پیگیری، 4.81- دیوپتری بود. در آخرین زمان پیگیری، BCVA در 71.4 درصد یا بیش تر بود و 65.5 درصد چشم ها با عینک، اصلاح دید پیدا کردند. میانگین کراتومتری قرنیه قبل از عمل 52±2.3 دیوپتر و در 73.8 درصد موارد 52 دیوپتر یا بیش تر بود. میانگین کراتومتری قرنیه، یک هفته پس از عمل، 46±2.5 دیوپتر بود. تنها عامل موثر برآستیگماتیسم بعد از عمل، اختلاف اندازه دهنده - گیرنده بود. در 26 درصد موارد، دفع آلوگرافت و در 2 مورد، نارسایی گرافت به علت واکنش آلوگرافت روی داد. به طور کلی در 19 درصد موارد، جراحی کراتورفرکتیو انجام شد. در آخرین پیگیری، معادل کروی-2.5±1.15 دیوپتر و آستیگماتیسم قرنیه3.8±1.9 دیوپتر بود. میانگین معادل کروی عیب انکساری در گروه اختلاف اندازه 0.25 میلی متر (-3.1±2.5 دیوپتر) از گروه اختلاف اندازه 0.5 میلی متر (-4.2±2.8 دیوپتر) کمتر بود(P<0.001).
پیوند نفوذی قرنیه، درمان مناسب قوز قرنیه است و شمار بالایی از بیماران برای بهبود دیدشان پس از پیوند، نیاز به اصلاح اپتیکی دارند. اختلاف اندازه 0.25 میلی متر، معادل کروی نهایی را کاهش می دهد.