بررسی کارایی ضد عفونی سطوح محیط و لوله های دستگاه تهویه در بخش مراقبت های ویژه با ترکیب هیدروژن پروکساید و نقره در مقایسه با هیپوکلریت سدیم و کلوتارآلدئید

کاربرد مناسب مواد ضدعفونی کننده و استریلیزان با کنترل آلودگی های میکروبی محیط موجب کاهش عفونت های بیمارستانی، و کاهش موربیدیتی و مورتالیتی، کاهش مصرف آنتی بیوتیک ها و حفظ اثربخشی آنها، کاهش خطر ایجاد میکروب های مقاوم، و نیز کاهش چشمگیر هزینه ها می شود.
در این کارآزمایی بالینی مقطعی open label، اثربخشی ضدعفونی سطوح وسایل و دستگاه ها در محیط بخش مراقبت های ویژه با هیپوکلریت سدیم و لوله های دستگاه تهویه با گلوتارآلدئید با ترکیب H2O2 و نقره تحت عنوان سانوسیل، براساس نوع میکروارگانیسم به دست آمده از کشت های محیط مقایسه شد.
در ضدعفونی با سانوسیل کاهش قابل توجه میزان آلودگی های میکروبی محیط در مقایسه با هیپوکلریت سدیم از نظر تعداد کل کشت های مثبت (از 75.7% به 10.6%)، باکتری های گرم مثبت (از 72.1 به 10.6%) و گرم منفی (از 9.0% به 0.0%) از جمله پسودوموناس (از 7.2% به 0.0%)، آلودگی چندگانه (از 12.6% به 0.96%) و نیز قارچ ها (از 4.5% به 0.96%) مشاهده شد.
در کشت لوله های دستگاه تهویه با وجود عدم مشاهده تفاوت معنی دار در مرحله بلافاصله بعد از ضدعفونی، کاهش تعداد کل کشت مثبت (از 76.7% به 68.5%)، آلودگی چندگانه (از 50.0% به 33.3%) و انواع باکتری های گرم مثبت (از 60.0% به 51.8%) و گرم و منفی (از 66.6% به 50.0%)، از جمله پسودوموناس (از 66.7% به 18.5%) و افزایش موارد انتروباکتریاسه (غیراز اشرشیاکولی و کلبسیلا) (از 0.0% به 24.0%) در کشت های انجام شده در حین استفاده مشاهده شد، که تنها در دو مورد آخر این تفاوت ها معنی دار بود.