اثرات میتومایسین - سی 01/0 درصد موضعی در درمان کراتوکونژنکتیویت بهاره شدید مقاوم به درمان

کراتوکونژنکتیویت بهاره در موارد شدید بعلت ایجاد عوارض قرنیه ای می تواند سبب کاهش دید بیماران شود. با توجه به درمانهای متداول شامل کرومولین سدیم و کورتیکواستروئیدها و عدم پاسخ مناسب موارد شدید، در این مطالعه از قطره میتومایسین سی 0.01 درصد برای کنترل این بیماری استفاده گردید تا میزان اثرات آن تعیین شود.
این مطالعه به روش کارآزمایی بالینی یک سوکور انجام شد که در آن 36 بیمارکه همگی قبل از ورود به مطالعه از قطرات کورتیکواستروئیدی و کرومولین سدیم استفاده کرده و علایم شدید باقی مانده بود، مورد بررسی قرار گرفتند. 18 بیمار تحت درمان با میتومایسین – C و 18 بیمار تحت درمان با قطره سالین نرمال به عنوان شاهد قرار گرفتند. هر دو چشم بیمار تحت درمان بمدت 14 روز قرار گرفتند و علائم قبل از شروع درمان و در انتهای هفته اول و دوم پس از شروع درمان مورد بررسی قرار گرفت و با هم مقایسه گردید، بیماران در مدت 4 هفته پس از اختتام درمان از نظر نیاز به درمان با داروی دیگر و بروز علایم مورد بررسی قرار گرفتند.
مطالعه بر روی 36 بیمار با سن 5 تا 22 سال شامل 28 مرد و 8 زن انجام شد. کاهش محسوسی در علائم بالینی و شکایات بیماران در پایان دو هفته درمان با میتومایسین دیده شد. در گروه سالین نرمال علایم کاهش نیافت و یا بدتر شد. فقط علامت پاپی در 14 مورد بدون پاسخ به دارو بود. تنها عارضه ای که در اثر مصرف میتومایسین – C دیده شد، در 2 چشم بود که کراتیت نقطه ای پدید آمد. هیچکدام از بیمارن در مدت 4 هفته پس از قطع میتومایسین – C نیاز به درمان مجدد نداشتند. در حالیکه بیماران مصرف کننده سالین نرمال نیاز به درمان داشتند.
استفاده کوتاه مدت از میتومایسین سی 0.01 درصد منجر به کاهش شکایات و علایم بالینی بیماران کراتوکونژنکتیویت بهاره شدید مقاوم به درمان های متداول می شود.