مقایسه محیط های انتخابی در بازیافت یرسینیا انتروکولی تیکای پاتوژن و گونه های محیطی به طور مستقیم از کشت خالص و کشت مدفوع

یرسینیا یک باکتری گرم منفی از خانواده انتروباکتریاسه می باشد. یرسینیا انتروکولیتیکای پاتوژن عامل مهم بیماری های انسانی در بسیاری از نقاط جهان می باشد.
در این مطالعه سه هدف دنبال می شود: 1 تعیین توانایی محیط های کشت مختلف در رشد سویه های خالص یرسینیاانتروکولیتیکا 2 تعیین توانایی محیط های کشت مختلف در مهار رشد فلور مدفوع 3- بررسی توانایی این محیط ها در بازیافت یرسینا از مدفوع که به طور تجربی به آن اضافه شده است.
مرحله اول شامل سوسپانسیون هایی از 42 سویه گونه های مختلف یرسینیا به طور خالص روی محیط های CIN آگار، MAC آگار، CAL آگار، YSA، HEK آگار و BA کشت داده شد که در نهایت درصد بازیافت یرسینیا نسبت به BA محاسبه شد. در مرحله دوم سوسپانسیون هایی از 20 نمونه مدفوع نرمال (بدون اسهال) به صورت مخلوط تهیه شد و روی محیطهای فوق کشت داده شد و درصد بازدارندگی محیط ها برای فلور مدفوع نسبت به BA محاسبه شده در مرحله سوم به سوسپانسیون هایی از مخلوط مدفوع مرحله دوم با دو رقت 2-10 و 7-10 تعداد 31 سویه از یرسینیا با گونه ها مختلف با دو غلظت 103 و 104 Cfu/ml اضافه کرده و میزان بازیافت یرسینیا نسبت به CIN محاسبه شد.
نتایج در مرحله اول، میانگین رشد روی محیط CIN بیشترین (5/89 درصد) و روی HEK کمترین (7/45 درصد) بوده است. در مرحله دوم درصد میانگین مهاری برای فلور مدفوع روی CIN بیشترین (2/88 درصد) و روی MAC کمترین (9 درصد) بوده و در مرحله سوم بیشترین درصد میانگین بازیافت متعلق به CAL (47.2 درصد) و کمترین مربوط به HEK (24.1 و 20.2 درصد) و MAC (21.4 و 17.7 درصد) بوده است.
محاسبات آماری و استفاده از آزمون تعقیبی Bonferroni نشان می دهد که CIN آگار در مقایسه با 4 محیط کشت دیگر یک محیط با قدرت انتخابی، افتراقی با حساسیت بالا است و نتایج ما نشان می دهد که فلور روده باعث کاهش بازیافت پاتوزن های روده ای مانند یرسینیا انتروکولی تیکا از مدفوع می شود و استفاده از یک محیط با سلکتیویته بالا در آزمایشگاه باعث افزایش جداسازی یرسینیا انتروکلی تیکا و گونه های مشابه آن از نمونه های چند میکروبی مانند مدفوع می شود.