مقایسه شروع اثر آرتاکوریوم - آلفنتانیل و ساکسی نیل کولین وریدی در بیمارانی که تحت روش اینتوباسیون سریع قرار می گیرند

یکی از پر مصرف ترین دارو های بیهوشی، ساکسی نیل کولین می باشد که در ابتدای بی هوشی جهت شلی عضلانی و لوله گذاری، مورد استفاده قرار می گیرد. هدف از انجام این مطالعه مقایسه اثر آتراکوریوم + آلفنتانیل با ساکسی نیل کولین در بیماران تحت اینتوباسیون سریع می باشد.
در این کارآزمایی بالینی، 100 بیمار نیازمند به لوله گذاری تراشه به صورت تصادفی به دو گروه 50 نفری تقسیم شدند. در یک گروه از بیماران از روش معمول ساکسی نیل کولین (کنترل) و در گروه آزمایش آتراکوریوم + آلفنتانیل، سپس تزریق نسدونال که آلترناتیوی برای روش R.S.I می باشد، استفاده شد و اختلاف بین این دو گروه را با توجه به وضعیت لوله گذاری تراشه و بررسی وضعیت شلی فک، حرکات و کال کوردها و زور زدن ارزیابی شد. داده ها با استفاده از آزمون کای دو و نرم افزار SPSS نسخه 9.1 تجزیه و تحلیل شد.
تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد زور زدن در افراد گروه آلفنتانیل به علاوه آتراکوریوم در 62% موارد وجود نداشت و در 38% موارد به صورت خفیف وجود داشت؛ ولی در گروه دریافت کننده ساکسی نیل کولین زور زدن وجود نداشت (P<0.0001) در مورد شلی فک تفاوتی وجود نداشت. حرکت طناب های صوتی در گروه دریافت کننده آلفنتانیل وجود داشت در حالی که در گروه دریافت کننده ساکسی نیل کولین مشاهده نگردید.
روش آتراکوریوم + آلفنتانیل می تواند به عنوان یک جایگزین برای روش استاندارد در مواردی که ساکسی نیل کولین منع مصرف دارد، باشد. برای حرکات خفیف و کال کوردها و زور زدن خفیف در روش آتراکوریوم + آلفنتانیل پیشنهاد می شود افزایش کمی در دوز آتراکوریوم می تواند مشکلات فوق الذکر را حل نماید.