میزان حمایت اجتماعی خانواده از افراد HIV مثبت و مبتلایان به ایدز

بیماری ایدز یک مشکل بزرگ است که بر روی تمام جنبه های زندگی فرد تاثیر می گذارد. وحشت طرد شدن از اجتماع یا خانواده و دوستان موجب مخفی ساختن بیماری و گسترش آلودگی می شود. خانواده بهترین مکان برای حمایت از افراد آلوده و مبتلا به ایدز است و حمایت خانواده می تواند موجب ارتقا کیفیت زندگی آنها و پیشگیری از انتقال عفونت شود. این مطالعه با هدف تعیین میزان حمایت اجتماعی خانواده از افراد HIV مثبت و مبتلایان به ایدز شهر خرم آباد در سال 1383 انجام شد.
پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی - مقطعی است که در آن کلیه افراد HIV مثبت و مبتلایان به ایدز شهر خرم آباد (147 نفر) که ابتلا و یا آلودگی آن ها تا اردیبهشت سال83 تایید شده و خانواده هایشان از بیماریشان اطلاع داشتند، مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها شامل یک پرسشنامه دو قسمتی حاوی 36 سوال بود که قسمت اول شامل 16 سوال مربوط به مشخصات فردی واحدهای مورد پژوهش و قسمت دوم شامل 20 سوال مربوط به حمایت اجتماعی خانواده بر اساس پرسشنامه استاندارد میزان حمایت اجتماعی خانواده بود. کلیه پرسشنامه ها پس از مراجعه به منازل واحدهای مورد پژوهش تکمیل شد.
نتایج پژوهش نشان داد که اکثریت واحدهای مورد پژوهش (56.5%) از حمایت اجتماعی ضعیف خانواده برخوردار بودند. میزان حمایت اجتماعی خانوده افراد متاهل بیشتر از افراد مجرد بود که این اختلاف معنی دار بود (P=0.01). افراد متاهلی که حمایت اجتماعی بیشتری داشتند نسبت به افراد متاهل کم حمایت در روابط زناشویی خود بیشتر از کاندوم استفاده می کردند که این اختلاف نیز معنی دار بود (P=0.04). افرادی که حمایت اجتماعی بیشتری داشتند در مواقعی که امکان آلوده کردن دیگران وجود داشت بیشتر مشکل خود را به آن ها گوشزد می کردند که این اختلاف معنی دار بود (P=0.05). در این پژوهش ارتباط معنی داری بین حمایت اجتماعی و احساس مسوولیت این بیماران در پیشگیری از ابتلا سایرین و گوشزد کردن مشکل خود به دیگران در مواقعی که امکان ابتلا سایرین وجود داشت به دست آمد (P=0.00).
بر اساس نتایج پژوهش افرادی که حمایت اجتماعی خانواده از آن ها بیشتر بود، به پیشگیری از ابتلا سایر افراد اهمیت بیشتری می دادند و در شرایطی که امکان آلودگی آن ها وجود داشت بیشتر مشکل خود را به آن ها گوشزد می کردند. با توجه به این که ارضا انسان از حمایت اجتماعی خانواده موجب جلوگیری از درماندگی روانی و در نتیجه کارآمدی اجتماعی بهتر و احساس مسوولیت بیشتر در قبال سلامت جامعه می شود و چون در این بررسی اغلب واحدهای مورد پژوهش از حمایت اجتماعی ضعیفی برخوردار بودند لذا توصیه می شود که با آگاه کردن و آموزش خانواده مبتلایان؛ حمایت اجتماعی از این بیماران را ارتقا دهیم تا امکان آلودگی را در جامعه کاهش دهیم.