مقایسه میزان حدت بینایی و عوارض در دو عمل جراحی خارج کپسولی و فیکوامولسیفیکاسیون در بیماران مبتلا به کاتراکت وابسته به سن

عمل جراحی کاتاراکت وابسته به سن، از جراحی های شایع چشم پزشکی است. اخیرا فیکوامولسیفیکاسیون به عنوان روش انتخابی جهت عمل جراحی کاتاراکت معرفی شده است. این مطالعه به منظور بررسی مقایسه ای میزان حدت بینایی و عوارض حین و بعد از عمل جراحی فیکوامولسیفیکاسیون و روش خارج کپسولی در بیماران مبتلا به کاتاراکت وابسته به سن انجام شده است. این تحقق به روش شاهدی همزمان آینده نگر (غیرتصادفی) بر روی 100 بیمار (52 نفر خارج کپسولی و 48 نفر فیکوامولسیفیکاسیون) در محدوه سنی 76-46 سال مراجعه کننده به بیمارستان های خلیلی و شهید دستغیب، شیراز در سال های 81-1380 انجام پذیرفت ابتدا بیماران قبل از عمل جراحی از نظر سن، جنس، میزان حدت بینایی، میزان آستیگمات بر اساس اختلاف کراتومتری و نوع کاتاراکت مورد معاینه قرار گرفتند سپس حین عمل از جهت سایز، محل برش، پارگی کپسول خلفی، خارج شدن ویتروس، افتادن هسته در ویتروس بررسی شدند و در روزهای 1، 5، 14، 90، 180 بعد از عمل از جهات حد بینایی اصلاح شده و حدت بینایی اصلاح نشده و ماکولار مورد معاینه قرار گرفتند سپس داده های جمع آوری شده در فرم اطلاعاتی ثبت و از طریق نرم افزار SPSS و آزمون آماری مجذور کای تجزیه و تحلیل شدند. متوسط سن در عمل جراحی فیکوامولسیفیکاسیون 7.26±58.27 سال و در عمل خارج کپسولی 6.84±64.71 سال می باشد بر اساس نتایج این مطالعه در پنجمین روز بعد از عمل، 15.3 درصد افراد تحت عمل خارج کپسولی و 62.5 درصد افراد تحت فیکوامولسیفیکاسیون به حد بینایی اصلاح نشده 60/30 یا بیشتر دست یافتند متوسط دید اصلاح نشده در روز پنجم بعد از عمل فیکوامولسیفیکاسیون 60/30.3 و در عمل خارج کپسولی 60/20 بود میزان متوسط آستیگماتیسم در روز اول بعد از عمل بر اساس اختلاف کراتومتری در روش خارج کپسولی 4.84±2.08 دیوپتر و در فیکوامولسیفیکاسیون 2.27±1.67 دیوپتر و بر اساس رفراکشن در خارج کپسولی 3.62±2.08 دیوپتر و در فیکوامولسیفیکاسیون 1.91±1.34 دیوپتر بود میزان پارگی کپسول خلفی در روش خارج کپسولی 7.6 درصد و در فیکوامولسیفیکاسیون 12.5 درصد و میزان ادم قرنیه در روز اول بعد از عمل در روش خارج کپسولی 19.2 و در فیکوامولسیفیکاسیون 43.8 درصد بود.
این در حالی است که بعد از 2 هفته در بیمارانی که تحت عمل فیکوامولسیفیکاسیون قرار گرفته بودند هیچ ادم قرنیه مشاهده نشد، در صورتی که در 3.8 درصد افراد تحت عمل خارج کپسولی، ادم قرنیه تا 6 ماه ادامه یافت. افتادن هسته در ویتروس فقط در عمل فیکوامولسیفیکاسیون (2.1 درصد) اتفاق افتاد. شیوع جا به جایی لنز داخل چشمی بعد از عمل فیکوامولسیفیکاسیون 4.1 درصد بود که 2.1 درصد (1 نفر) نیاز به خارج کردن لنز داخل چشمی داشت، در حالی که این عوارض در روش خارج کپسولی وجود نداشت. میزان موفقیت و عوارض حین و بعد از عمل کاتاراکت به روش فیکوامولسیفیکاسیون در مقایسه با سایر مطالعات در حد قابل قبولی است برای نتیجه گیری قطعی، درخواست تجربه همکاران سایر مراکز پیشنهاد می گردد.