ارزیابی نگرش دانشجویان پزشکی از آینده شغلی در دانشگاه علوم پزشکی بابل (1382)

از آنجاییکه شناخت مسائل و مشکلات دانشجویان پزشکی نسبت به آینده شغلی به منظور برنامه ریزی در رفع انها از وظایف نظام آموزش عالی کشور می باشد، لذا این پژوهش به منظور ارزیابی دیدگاه های دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی بابل در مقطع کارورزی و کار آموزی از آینده شغلی انجام گرفت.
این مطالعه توصیفی – تحلیلی به روش مقطعی با نمونه از 200 نفر دانشجوی پزشکی اینترن و استاجر در دانشگاه علوم پزشکی بابل در سال 1382 انجام گردید. اطلاعات مورد نظر از طریق پرسشنامه ای که شمال اطلاعات عمومی و 20 سوال در مورد ارزیابی نگرش افراد مورد بررسی نسبت به آینده شغلی آنها بود جمع آوری گردید. در تجزیه و تحلیل آماری داده ها برای تعیین رابطه بین متغیرهای مورد مطالعه از آزمون کای دو استفاده گردید.
اکثریت دانشجویان، رشته پزشکی را با علاقه و انگیزه انتخاب کرده (34.5% خیلی زیاد، 39.5% زیاد) و هدف اکثریت آنها (51.5%) کسب موقعیت اجتماعی بالا در جامعه است. این در حالی است که نگرش اکثریت دانشجویان (21% خیلی زیاد، 38.5%) به این رشته نسبت به سال ورود به دانشگاه تغییر کرده است و اکثریت پاسخ دهندگان (57.5%) نگرششان نسبت به این رشته در جهت منفی تغییر کرد. با این وجود، اکثریت آنها (17% خیلی زیاد، 44% زیاد) از تحصیل در این رشته احساس رضایت می کنند معتقدند که مشکلات اجتماعی و اقتصادی مانع ضعیفی (42.5% کم، 19% خیلی کم) در مورد علاقه آنها به تحصیل و خدمت به جامعه می باشد. اکثریت دانشجویان (79%) از عدم احساس امنیت شغلی شکایت دارند و اکثریت آنها (22% خیلی زیاد، 50.5% زیاد) معتقدند که با فارغ التحصیلی به هدفهای معنوی خود خواهند رسید ولی موقعیت اجتماعی دلخواه را به دست نمی آوردند (56%). اکثریت دانشجویان (50% خیلی زیاد، 38.5% زیاد) مایل به گرفتن تخصص هستند و موفقیت خود را در گرو ادامه تحصیل می دانند (50% خیلی زیاد، 35% زیاد). علیرغم تمامی این مسایل اکثرا (50.5% زیاد، 20.5% خیلی زیاد) ایمان به خدا را راهگشا می دانند. همچنین متغیرهای جنس، سن، وضعیت تاهل، مقطع تحصیل و منبع درآمد با نگرش دانشجویان نسبت به آینده شغلی تفاوت معنی داری مشاهده نشد.
با توجه به تغییر نگرش دانشجویان پزشکی به سوی منفی در مورد آینده شغلی نسبت به سال ورود، برای افزایش کارایی و بهره وری صحیح از این نیروی انسانی می بایست برنامه ریزی های کوتاه مدت و بلند مدت صورت گیرد. اصلاح ساختار آموزشی و اداری دانشگاه ها و وزارتخانه، فراهم آوردن امکانات رفاهی و اقتصادی مناسب برای آنها، کاهش مدت تحصیل، فراهم آوردن زمینه مناسب جهت ادامه تحصیل پزشکان عمومی و استخدام پزشکان جوان و... گوشه ای از اقداماتی است که به نظر می رسد می بایست انجام شود.