بررسی فراوانی سوش های مختلف ای کولای، شیگلا و سالمونلا در مبتلایان به اسهال حاد در تابستان 1382، همدان

اسهال های عفونی یکی از مشکلات مهم بهداشتی و دومین علت شایع مرگ در دنیا هستند. نظر به گزارش های متفاوت از اتیولوژی بیماری و احتمال تغییر الگوی میکروبی اسهال حاد و به منظور تعیین فراوانی ای کولای، شیگلا، سالمونلا در بیماران دچار اسهال حاد، این تحقیق بر روی مراجعین به مراکز بهداشتی - درمانی همدان در تابستان 1382 انجام گرفت.
نوع تحقیق توصیفی و اپیدمیولوژیک بود. در این مطالعه نمونه های گرفته شده با استفاده از محیط های انتقال کریبلر در کمتر از 6 ساعت به آزمایشگاه مرکزی دایره بیماری های ناشی از غذا واقع در بیمارستان طالقانی تهران انتقال یافتند. کلیه نمونه ها از نظر وجود باکتری های شیگلا، سالمونلا و ای کولای مولد اسهال با استفاده از روش های مرسوم میکروبیولوژیک و ملکولی مورد بررسی قرار گرفتند.
در این طرح 144 نمونه مدفوع مورد بررسی قرار گرفت. شیگلا از 17 نمونه (%11.8) و ای کولای از 37 نمونه (%25.7) جدا شد. سالمونلا از هیچ یک از نمونه ها جدا نشد. از 17 نمونه شیگلا، 10 نمونه شیگلا فلکسنری، 3 نمونه شیگلا سونئی، 2 نمونه شیگلا بویدی و 2 نمونه شیگلاهای بدون طبقه بندی بوده است. 37 نمونه ای کولای جدا شده عبارت بودند از 15 STEC نمونه، 22 ETEC مورد، 10 EAEC مورد، 2 EPEC مورد. چهارده نفر از بیماران (%9.7) مبتلا به ای کولای به دو یا چند عامل بیماری زا مبتلا بودند. در این افراد 9 نفر به دو یا بیشتر از دو سوش ای کولای اسهال زا مبتلا بودند. چهار نمونه (%3) به طور همزمان به دو عامل ای کولای و شیگلا آلوده بودند و یک نمونه هم به ای کولای اسهال زا و شیگلا مبتلا بود. ارتباط معنی داری بین سن و عامل بیماری زا پیدا نشد.
به نظر می رسد که الگوی میکروبی اسهال های حاد در کشور نسبت به مطالعات قبلی تغییر کرده باشد. ای کولای های پاتوژن شایع هستند، به همین علت لازم است در مطالعات آینده در مورد نقش ای کولای و مشکلات و پیامدهای حاصل از اسهال های حاد به ویژه اسهال های ناشی از ای کولای بررسی های بیشتری انجام شود.