بررسی میزان بروز سنگ ادراری به دنبال تجویز سفتریاکسون در بیماران مبتلا به عفونت ادراری در بیمارستان کودکان مفید تهران در سال های 83-1382

سنگ های کلیوی یکی از مشکلات شایع و مهم طب کودکان است. نظر به گزارش های متعدد از ایجاد سنگ ادراری به دنبال مصرف سفتریاکسون و به منظور تعیین بروز سنگ های ادراری ناشی از مصرف این دارو این تحقیق در بیماران مبتلا به عفونت ادراری در بیمارستان کودکان مفید از آبان 1382 لغایت آبان 1383 انجام شد.
تحقیق به روش کارآزمایی بالینی از نوع قبل و بعد روی 184 کودک با حدود سنی دو ماه تا 12 سال که با تشخیص عفونت ادراری بستری شده بودند انجام شد. در این مطالعه تشخیص پیلونفریت بر اساس روش های استاندارد گذاشته شد. عملکرد کلیه تمام بیماران مورد مطالعه طبیعی بود. این بیماران تحت درمان با سفتریاکسون وریدی قرار گرفتند. در کلیه بیماران اولین سونوگرافی در سه روز اول بستری انجام گرفت و در صورت طبیعی بودن در انتهای درمان سونوگرافی تکرار شد. در مواردی که در سونوگرافی دوم سنگ کلیه گزارش شده بود آزمایش ادراری از نظر بررسی سطوح سدیم، پتاسیم، کلسیم، فسفر، اگزالات، اسیداوریک، پروتئین، کراتینین، سیستیس و منیزیم انجام شد تا بتوان سایر علل زمینه ساز سنگ کلیوی را کنار گذاشت.
در 184 بیمار مورد بررسی 73 درصد دختر و 27 درصد پسر بودند. در بررسی سونوگرافیک دوم که در انتهای درمان انجام شد در دو مورد (%1.1) سنگ کلیه دیده شد که یک مورد پسر 4 ماهه و بیمار دوم یک دختر 8 ساله بود. در هر دو بیمار نتایج آزمایش های ادراری جهت بررسی سایر علل سنگ کلیه کاملا طبیعی گزارش شد. هر دو بیمار بدون علامت بودند. در سونوگرافی سوم که سه ماه بعد انجام شد، نتایج کاملا طبیعی بود و سنگی دیده نشد.
سفتریاکسون ممکن است موجب تشکیل سنگ های ادراری شود ولی این سنگ ها اغلب بدون علامت هستند و با مصرف مایعات زیاد و تحرک کافی خود به خود دفع می شوند. بنابراین پزشکان و متخصصین رادیولوژی می باید از این عارضه مطلع باشند و حداقل در هنگام مصرف این دارو جهت پیشگیری از تشکیل سنگ از کم آبی و استراحت مطلق بیماران جلوگیری کنند.