بررسی شیوع و عوامل خطرساز میکرو آلبومینوری در بیماران مبتلا به دیابت تیپ 2 مراجعه کننده به کلنیک دیابت بیمارستان رازی

نفروپاتی دیابتی یکی از عوارض دیررسی دیابت می باشد که با عوارض و مرگ و میر قابل توجهی همراه است شروع درگیری کلیه در بیمار دیابتی با افزایش GFR و تغییرات پاتولوژیک و سپس میکلوآلبومینوری همراه می باشد که خود زمینه ساز پیشرفت به سمت پرتئینوری واضح و نهایتا مزمن کلیه است.
این مطالعه به منظور بررسی شیوع میکروآلبومینوری در بیماران دیابت تیپ 2 مراجعه کننده به درمانگاه دیابت بیمارستان رازی دانشگاه علوم پزشکی اهواز انجام شد.
از 199 بیمار دیابتی تیپ 2 مراجعه کننده به این مرکز از سال 1381-1382، پرسشنامه ای شامل سن و جنس، طول مدت ابتلا به دیابت، فشار خون، سابقه هیپرلپیدمی پر شد و بررسی آزمایشگاهی شامل سطح سرمی نیتروژن اوره خون (BUN)، کریتین، کلسترول و تری گلیسرید، جمع آوری ادرار 24 ساعته جهت اندازه گیری cr و حجم و میکلوآلبومین و U/A و U/C به عمل آمد.
از199 بیمار بررسی شده 91 نفر مرد و 108 نفر زن بودند. محدوده سنی آنها بین 36-60 سال بود. 127 بیمار (63.7 درصد) دفع میکروآلبومین در حد نرمال (کمتر از 30mg در ادرار 24 ساعته)، 70 نفر (35.2 درصد) دفع میکروآلبومین بین 30 تا 300 میلی گرم/ در روز و 2 نفر (1.1 درصد) ماکروآلبومینوری (بیش از 300 میلی گرم / در روز) داشتند. 99 نفر (43 درصد) مبتلا به هیپرتانسیون بودند. 121 نفر (61 درصد) بیماران کمتر از 5 سال از تشخیص بیماریشان می گذشت. 29 نفر (14.5 درصد) 5-10 سال و 25 نفر (12.5 درصد) 10-15 سال و 24 نفر (12 درصد) بیشتر از 15 سال از تشخیص بیماریشان می گذشت. 41 درصد بیماران سابقه فامیلی دیابت داشتند و هیپرلیپیدمی (Tg یا CH یا هر دو) در 40 درصد بیماران دیده شد. شیوع هیپرلیپیدمی (P<0.0015)، طول مدت ابتلا به بیماری (P<0002) و سن بالای بیمار (P<0015) در گروه مبتلا به میکروآلبومینوری نسبت به گروه سالم بیشتر بود که این اختلاف از نظر آماری با ارزش بود ولی هیپرتانسیون و سابقه فامیلی دیابت اختلاف معناداری در دو گروه نداشت.
میکروآلبومینوری از شیوع نسبتا بالایی (35.2 درصد) در جمعیت مورد مطالعه برخوردار است و هیپرلیپیدمی، سن بالا و طول زمان ابتلا به دیابت از فاکتورهای خطر ایجاد آن می باشد.