اثر انجماد شیشه ای بر بقای پس از انجماد و ناهنجاری های کروموزومی جنین هشت سلولی موش سفید آزمایشگاهی

تلاش هایی برای نگهداری جنین هایی که در روش های کمک باروری (ART) تولید می شوند در حالت انجماد صورت گرفته است. در عین حال هنوز استفاده از جنین های منجمد شده به دلیل مشکلات تکنیکی به صورت متداول مورد استفاده قرار نمی گیرد و از این رو ضرورت بررسی بیشتر در مورد روش های انجماد و تاثیر انجماد بر ساختار و بقای سلول حایز اهمیت است. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر انجماد بر میزان بقای جنین ها و ناهنجاری های کروموزومی در زمان های مختلف پس از انجماد بوده است.
در این مطالعه تجربی از جنین های 8 سلولی استفاده شد که به روش فلاشینگ از موش های گونه NMRI، پس از گذشت سه روز از زمان کوپل شدن به دست آمد. جنین ها در محلول انجماد حاوی اتیلن گلیکول به نی انجماد منتقل و در ازت مایع نگهداری شدند. پس از گذشت زمان موردنظر - یک تا سی روز -جنین ها از حالت انجماد خارج و میزان بقا و ناهنجاری های کروموزومی آن ها مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج مبین تاثیر منفی انجماد بر بقا جنین ها می باشد به گونه ای که بقای جنین های گروه شاهد از 3/98% به 2/79% یک ماه پس از انجماد کاهش یافت. تاثیر سو زمان انجماد بر ساختار کروموزومی جنین ها برای همه زمان های در نظر گرفته شده به طور معنی داری مشاهده شده است (P<0.01).
کاهش بقا و بروز ناهنجاری های کروموزومی در جنین های منجمد شده می تواند ناشی از صدمه بر دوک تقسیم، ارگانل های سیتوپلاسمی و یا اسکلت سلولی باشد که در نتیجه، انجماد غیریکنواخت اندام های درون سلولی ایجاد می شود. این تغییرات عموما به آنیوپلوییدی کروموزومی و نهایتا مرگ سلولی منجر می شود. این مشاهده ممکن است برای جنین های انسان نیز صادق باشد.