اندازه گیری ویژگی های مورفومتریک خندق های جنوب شرق ایران با پردازش رقومی تصاویر سنجنده ETM

منطقه دشتیاری با سطحی بالغ بر 580000 هکتار در جنوب شرق ایران تحت تاثیر فرسایش خندقی بوده که میزان رشد آن در دهه های اخیر به طور چشم گیری افزایش یافته است. تصاویر ماهواره ای به دلایل داشتن سری های زمانی، هزینه کم، پوشش زیاد و قابلیت پردازش رقومی، می توانند اطلاعات مناسب و جامعی از رشد و گسترش خندق ها در اختیار قرار دهند. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف تعیین مناسب ترین روش اندازه گیری ویژگی های موفومتریک خندق های منطقه دشتیاری از شهرستان چابهار با استفاده از پردازش رقومی سنجنده ETM+ انجام شد. بدین منظور، از تصاویر ماهواره ای لندست 7 سال 2001 و هم چنین از اطلاعات جمع آوری شده حاصل از اندازه گیری های صحرایی روی 25 خندق نمونه به منظور کنترل و ارزیابی نتایج، استفاده گردید. در ادامه، پس از تصحیح خطاهای هندسی و پخش آتمسفریک، با استفاده از روش های بارزسازی طیفی مانند بسط تباین خطی و ایجاد ترکیب های رنگی کاذب، تصاویر برای تفسیر چشمی و انتخاب محل های نمونه برداری آماده شدند. با مشخص شدن محل نمونه ها روی تصویر، برداشت های میدانی روی خندق های نمونه صورت پذیرفت. این برداشت ها، ویژگی های مورفومتریک هر خندق در سه مقطع 25%، 50% و 75% مانند، طول، عرض و ارتفاع را شامل می شود. در مرحله پایانی، با استفاده از روش های رقومی پردازش اطلاعات ماهواره ای مانند فیلترها، روش های ادغام و روش آنالیز مولفه های اصلی، طول و مشخصات هر یک از خندق های نمونه در هر روش اندازه گیری و با نتایج حاصل از برداشت های صحرایی از طریق مقایسه اختلاف میانگین ها و آزمون های F و t بررسی گردیدند. نتایج نشان داد، در سطح احتمال 5 درصد و 1 درصد، تفاوت های مشاهده شده بین میانگین های نمونه ها معنی دار بوده و از بین روش ها، روش آنالیز مولفه های اصلی با تصویر PCA1 کمترین اختلاف را با اندازه گیری های صحرایی دارد. بنابراین، روش آنالیز مولفه های اصلی، به عنوان روشی رقومی برای ادامه پایش رشد و گسترش خندق ها در دشتیاری و مناطق مشابه در جنوب شرق ایران پیشنهاد می شود.