بررسی موارد سپتی سمی نوزادی در بیمارستان ولی عصر (عج) وابسته به دانشگاه علوم پزشکی بیرجند

سپتی سمی یکی از بیماری های شایع و مهم دوران نوزادی است که با عوارض و مرگ و میر بالایی همراه است. شناسایی عوامل خطر نوزادی و مادری آن در پیشگیری از این بیماری کمک کننده است. مطالعه حاضر با هدف شناسایی این عوامل و بررسی آن در نوزادان انجام شد.
این مطالعه توصیفی - تحلیلی بر روی تمامی نوزادانی که با شک به سپتی سمی از تاریخ 82/1/1 تا 29/12/82 در بخش نوزادان و NICU بیمارستان ولی عصر (ع) وابسته به دانشگاه علوم پزشکی بیرجند بستری شدند، انجام شد؛ به منظور جمع آوری اطلاعات لازم از پرسشنامه ساختاری استفاده شد.
در مجموع 100 نوزاد مورد بررسی قرار گرفتند؛ تعداد نوزادان پسر و دختر به ترتیب 49 و 51 مورد بود. فراوانی سپتی سمی زودرس و دیرس با هم مساوی بود. بیشتر نوزادان مورد مطالعه پره ترم و یا در گروه وزن کم موقع تولد (LBW) بودند. شایعترین یافته شیر نخوردن (%80) بود. در %42 نوزادان تغییر دما (هیپوترمی و هیپرترمی) مشاهده شد. %14 از نوزادان آنمی، %11 C-Reactive Protein (CRP) مثبت و %13 Erythrocyte Rate Sedimentation (ESR) بالا داشتند. از 67 مورد کشت خون انجام شده، 6 مورد (%8.9) مثبت و شایعترین جرم، استاف کوآگولاز منفی بود. از 42 مورد کشت ادرار انجام شده، 6 مورد (%14.2) مثبت و شایعترین جرم Escherichia Coli بود. میزان مرگ و میر %30 بود.
وزن کم موقع تولد و پره ترم بودن، هر دو عامل خطری برای ابتلا به سپتی سمی هستند. اقدامات پیشگیرانه در جهت کاهش تولد این نوزادان و مراقبتهای ویژه بعد از تولد در آنها توصیه می شود.