بررسی عفونت های رایج سالمندان بستری در بخش عفونی بیمارستان بوعلی قزوین (دوره یک ساله 80-1379)

با وجود پیشرفت های زیادی که در مورد پیشگیری، تشخیص و درمان بیماری های عفونی در سالمندان حاصل شده است، هنوز عفونت ها علت %30 مرگ و میر این افراد را تشکیل می دهد. ضعف سیستم ایمنی، تغییرات فیزیولوژیک در اندام مختلف و فقدان علایم و نشانه های کلاسیک عفونت (تب و لکوسیتوز و...) تشخیص و درمان عفونت را در این گروه بیماران مشکل ساخته است. مطالعه حاضر با هدف یافتن شایعترین علایم بالینی در عفونت های سالمندان و تعیین شایعترین کانون های عفونت در این افراد انجام شد.
در این مطالعه توصیفی، با مراجعه به پرونده بیمارانی که بیشتر از 65 سال سن داشتند و در سال 79 در بخش عفونی بیمارستان بوعلی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی قزوین بستری شده بودند، مهمترین یافته های بالینی و پاراکلنیک این بیماران مورد بررسی قرار گرفتند.
در طی مدت مطالعه، در مجموع 240 بستری شده بودند؛ %48.3 از آنان زن و %51.7 مرد بودند. حداکثر زمان بستری در %59.6 یک هفته، تعداد دفعات بستری در %55.2 موارد 3-2 در سال بوده است. بیشترین شکایت بیماران ضعف و بی حالی %15.6، علایم گوارشی %12.8، ریوی %12.4، ادراری %9.9 و در %31.2 موارد علاوه بر علایم عمومی یافته های لوکالیزه نیز وجود داشت. %73.5 بیماران دارای بیماری زمینه ای بودند. در تشخیص نهایی علت بستری در %20 موارد پنومونی، %19.5 گاستروآنتریت و عفونت ادراری، %13.3 سپتی سمی، %4.17 بروسلوز، %2.5 سل، %2.08 مننژیت و %18.75 موارد سایر موارد عفونی و نیز علل غیرعفونی بودند. نرخ مرگ و میر در بیماران %0.04 بود. علت فوت در 6 مورد سپتی سمی، 1 مورد انفارکتوس میوکارد در فرد مبتلا به عفونت ادراری، 1 مورد مسمومیت با تریاک و 1 مورد پنومونی در زمینه سل قدیمی بود.
به نظر می رسد یکی از علل رایج بستری سالمندان در بیمارستان عفونت باشد. توجه به علایم بالینی بخصوص ضعف و بی حالی، می تواند بیانگر شروع عفونت سیستمیک باشد، از یک طرف شروع زودرس درمان می تواند باعث کاهش مرگ و میر این بیماران شود و از طرف دیگر وجود بیماری های زمینه ای (قلبی، ریوی، کلیوی و...) نیز در درمان این بیماران باید همواره در نظر گرفته شود.