رابطه فریتین سرم و انفارکتوس حاد میوکارد

بیماری های قلبی- عروقی از شایعترین عوامل تهدیدکننده حیات انسان محسوب می شوند و شناخت عوامل خطرساز برای ایجاد آن از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد و مطالعات فراوانی را در سراسر جهان به خود معطوف کرده است. یکی از این عوامل خطر برای پدیده حاد کرونری، افزایش ذخیره آهن می باشد. در حال حاضر مطالعات انجام شده در این زمینه محدود است. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین فریتین و انفارکتوس حاد میوکارد و نقش احتمالی آن در ایجاد بیماری زودرس عروق کرونر انجام شد.
در این تحقیق مورد- شاهدی و مقطعی، 104 بیمار مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد بستری در بیمارستان شهید بهشتی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی بابل در طی 18 ماه به عنوان گروه مورد و 138 نفر از بین افراد سالم اجتماع به عنوان شاهد انتخاب شدند. از هر فرد، نمونه سرم به مقدار 5 میلی لیتر تهیه شد؛ سپس سطح فریتین سرم به روش رادیو ایمونواسی و با استفاده از کیت فریتین در آخر هفته دوم پس از انفارکتوس حاد میوکارد در آزمایشگاه اندازه گیری شد. تشخیص انفارکتوس حاد میوکارد بر اساس حداقل مثبت بودن دو تا از سه معیار درد تیپیک سینه، تغییرات نوار قلب (EKG) سطحی و افزایش آنزیم بود. میانگین فریتین دو گروه با استفاده از آزمونهای آماری t و Chi-Square بررسی و مقایسه شدند. همچنین سطح فریتین گروه مورد و شاهد کمتر و بالاتر از 50 سال نیز مورد مقایسه قرار گرفت.
میانگین سن در گروه مورد60.2±12 و در گروه شاهد 55.7±25 سال بود. میانگین فریتین در مردان گروه مورد و شاهد به ترتیب 209±178.6 و 75.47±53.2 میکروگرم در لیتر و از نظر آماری معنی دار بود (P<0.0001) میانگین فریتین در زنان در گروه مورد و شاهد به ترتیب 145.1±15.2 و 72.5±61.3میکروگرم در لیتر و از نظر آماری معنی دار بود.(P<0.004) یافته های این مطالعه نشان داد که ارتباط مستقیم و مثبتی بین سطح فریتین و بروز انفارکتوس حاد میوکارد وجود دارد، بنابر این فریتین را باید به عنوان یک عامل خطرساز در بروز انفارکتوس حاد میوکارد حاد مورد توجه قرار داد.