بررسی تکامل غده هیپوفیز رت و مقایسه اثر چند فیکساتیو در آماده سازی بافتهای آن

غده هیپوفیز دارای سه لوب قدامی، میانی و خلفی می باشد که لوب قدامی و میانی را با هم آدنوهیپوفیز می نامند. آدنوهیپوفیز از اپیتلیوم سقف دهان اولیه با تشکیل بن بست راتکه ایجاد می گردد و لوب خلفی با تشکیل اینفاندیبولوم از کف دیانسفالون منشا می گیرد. مطالعه حاضر با هدف تعیین مراحل تکاملی و سیر تمایزات غده هیپوفیز و نیز یافتن فیکساتیو برتر در هنگام مطالعه مراحل تکاملی این غده انجام شد تا در مطالعات پیشرفته تر مورد استفاده قرارگیرد.
در این مطالعه تجربی، به منظور بررسی مراحل تکاملی غده هیپوفیز، جنین های رت از روز دهم تا روز بیستم در فیکساتیوهای نرمالین، کارنوی، بوئن و B4G فیکس و سپس در پارافین قالب گیری شدند و برشهایی با ضخامت 5 میکرومتر به صورت سریال از آنها تهیه گردید. سپس این برشها به روش متداول در آزمایشگاه بافت شناسی با هماتوکسیلین و ائوزین (H&E) رنگ آمیزی شدند و سپس به کمک میکروسکوپ نوری چند نفره Olympus-AH2 مورد مطالعه و تصویربرداری قرارگرفتند.
تکامل آدنوهیپوفیز که با تشکیل بن بست راتکه شروع می گردد، از روز دهم قابل مشاهده بود و تغییرات مورفولوژیکی آن نیز با الگوی زمانی مشخص تا روز بیستم ادامه یافت. از ابتدای تشکیل بن بست راتکه تا روز هفدهم، همه سلول های تشکیل دهنده این بن بست نسبت به هماتوکسیلین واکنش نشان دادند. از روز هجدهم واکنش برخی از سلول ها نسبت به ائوزین آغاز شد. پس از آن با ادامه تکامل بر شدت واکنش این سلول ها نسبت به ائوزین افزوده گردید؛ همچنین شروع تکامل هیپوفیز خلفی با تشکیل اینفاندیبولوم از کف دیانسفالون در روز دهم قابل مشاهده بود. از طرفی نمونه هایی که در کارنوی فیکس شده بودند، نتایج بهتری را نشان دادند.
مروری عملی بر تغییرات بن بست راتکه و سیر تمایزات سلولی آن با استفاده از این رنگ آمیزی می تواند در تعیین مراحل تکاملی و انتخاب نوع فیکساتیو بهتر به هنگام استفاده از تکنیک ها و پروژه های پیشرفته تر مورد استفاده قرار گیرد.