بررسی صحرایی وجود مقاومت نسبت به لوامیزول در نماتودهای دستگاه گوارش گوسفندان استان خوزستان

تشخیص مقاومت احتمالی نماتودهای لوله گوارش گوسفند نسبت به لوامیزول.

مطالعه میدانی.

در این مطالعه تعداد 15 گله گوسفند در 3 منطقه جغرافیایی استان خوزستان شامل کوهستانی (1)، نیم کوهستانی (2) و جلگه ای (3) انتخاب و در هر گله دو گروه (کنترل و مورد آزمایش) 15تایی دام جهت آزمایش مشخص گردید.

در مطالعه حاضر مقاومت نسبت به لوامیزول بر اساس آزمون کاهش تعداد تخم در مدفوع (Faecal egg count reduetion test) و کشت مدفوع (Faecal culture) و شناسایی نوزادهای عفونیزا (Efficacy test) و آزمایش تاثیر(World Association for Advaneament of Veterinary Parasitology) مورد بررسی قرار گرفت. در آزمون کاهش تخم در مدفوع، بر اساس دستورالعمل انجمن جهانی توسعه انگل شناسی دامپزشکی، درصد کاهش تخم در مدفوع پس از درمان در هر یک از گله های مورد آزمایش محاسبه و با درصد کاهش مورد انتظار مقایسه گردید. همچنین در گله های مقاوم، 12روز پس از درمان، تعداد 6 راس از دامهای گروه کنترل و 4 راس از دامهای گروه مورد آزمایش کالبد گشایی و به وسیله شناسایی نماتودهای موجود در لوله گوارش آنها، میزان اثر لوامیزول بر روی گونه های مختلف تعیین گردید.
آنالیز آماری: وجود مقاومت در گله های مورد مطالعه بر اساس دستورالعمل انجمن جهانی توسعه انگل شناسی دامپزشکی معین گردید: در گله هایی که 1) درصد کاهش تخم در مدفوع پس از درمان کمتر از95 درصد بوده و 2) فاصله اطمینان 95 درصد آن کمتر از 90 درصد باشد، مقاومت وجود دارد و در صورتی که یکی از این دو شرط وجود داشته باشد از نظر مقاومت مشکوک می باشد. جهت آنالیز اطلاعات از آزمون –t و آنالیز واریانس (ANOVA) استفاده شد.

نتیجه آزمون کاهش تعداد تخم در مدفوع نشان داد که مقاومت نسبت به لوامیزول در 66.6 درصد گله های مورد آزمایش وجود دارد، 13.4 درصد گله ها مشکوک به مقاومت و بقیه نسبت به لوامیزول حساس می باشند و در مقایسه اثر ضد کرمی لوامیزول داخلی با نوع خارجی کنترل شده تفاوت معنی داری بین اثر آنها مشاهده نگردید.(P>0.05)

این بررسی نشان داد که اثر ضد کرمی لوامیزول در گله های گوسفند مناطق کوهستانی و نیم کوهستانی استان خوزستان کاهش قابل ملاحظه ای یافته و کاهش اثر این دارو به علت ایجاد جدایه های مقاوم استرتاژیاسیرکومسینکتا و تریکوسترونژیلوس ویترینوس می باشد.