بررسی تروماهای ماژور دستگاه ادراری تناسلی در بیماران مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان شهید بهشتی بابل طی سالهای 83-1377

تروما روندی دینامیک داشته و بر حسب شدت آن سیستم های مختلف بدن تحت تاثیر قرار می گیرند. آسیب دستگاه ادراری تناسلی نیز در جریان تروما دیده می شود. این مطالعه با هدف بررسی تروماهای ماژور دستگاه ادراری تناسلی و با اهمیت بیشتر در بیماران با درگیری چند ارگان انجام شد.
این مطالعه بر اساس داده های موجود در پرونده 293 مورد از بیماران مبتلا به تروماهای دستگاه ادراری تناسلی مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان شهید بهشتی بابل طی سالهای 83-77 انجام گرفت. 102 بیمار مبتلا به ترومای دستگاه ادراری تناسلی که تحت عمل جراحی قرار گرفتند وارد مطالعه شدند. سپس اطلاعات لازم نظیر جنس، سن، الگوی تروما، نوع تروما، مکانیسم تروما، ارگان درگیر، مهمترین یافته بالینی، ضایعات همراه، نوع عمل جراحی، یافته آزمایشگاهی، مدت بستری و سال بستری از متن پرونده ها استخراج شده و مورد بررسی قرار گرفتند.
از 102 بیمار مورد مطالعه 92.2% مرد و 7.8% زن بودند میانگین سنی آنها 29.4±13 سال بود. 33.3% بیماران درگیری چند ارگان و 98% ترومای بلانت داشته اند. میانگین روزهای بستری 6.2±4.4 بود. از 13 بیمار (12.7%) مبتلا به ترومای ماژور کلیه، 5 مورد shattered kidney بوده که تحت نفرکتومی قرار گرفتند. تنها یک مورد (1%) ترومای حالب با تشخیص نهایی transaction حالب میانی چپ وجود داشت. در 5 مورد (4.9%) پارگی داخل صفاقی مثانه، 3 مورد در ناحیه قله مثانه بود. 5 بیمار (4.9%) مبتلا به آسیب مجرای ادراری با یافته بالینی وجود خون در نوک مجرا و عدم توانایی در ادرار کردن بودند. از 50 مورد (49%) صدمه آلت، 49 مورد شکستگی آلت تناسلی و 1 مورد قطع کامل آلت و بیضه چپ بود. تمام 15 بیمار مبتلا به ترومای بیضه (16.7%) یافته های بالینی درد، تورم و اکیموز را داشته بودند. 11 مورد (10.8%) از بیماران، مبتلا به ترومای ماژور اسکروتوم بودند.
با توجه به نتایج این مطالعه مشخص گردید که شایعترین ارگان درگیر در تروماهای ماژور دستگاه ادراری تناسلی، آلت تناسلی است و در بیماران با درگیری چند ارگان در اثر تروما، گرفتن شرح حال دقیق و انجام معاینه فیزیکی کامل باید مدنظر قرار گیرد.