شواهد سرولوژیک وجود بیماری بلوتانگ در شترهای یک کوهانه از استان کرمان، ایران

بیماری بلوتانگ (زبان آبی) از جمله بیماری های عفونی ویروسی می باشد که توسط پشه در سطح نشخوارکنندگان منتقل می شود. از میان نشخوارکنندگان، گوسفند و در مراتب بعدی سایر نشخوارکنندگان اهلی و وحشی به این بیماری حساس می باشند. ابتلاء شتر به این بیماری نیز از چندین کشور در منطقه خاورمیانه (به جز ایران) و آفریقا گزارش شده است. در این مطالعه اولین گزارش ابتلاء شتر به بیماری بلوتانگ در ده نفر شتر ماده آبستن از یک گله در استان کرمان بر اساس آزمایش های سرولوژیکی (AGID, C-ELIZA) انجام شد. آزمایش های تکمیلی به موازات این آزمون های سرولوژیکی شامل کشت و جداسازی ویروس بر روی تیره های سلولی Razi-BK cell line, primary culture of ovine kidney و همچنین به روش intravenous inoculation of embryonated chicken eggs (ECE) همزمان انجام گرفت. نتایج حاصله از برررسی های انجام یافته نشان داد که بر مبنای آزمایش AGID پنج سرم از ده شتر و بر مبنای آزمایش C-ELIZA هر ده سرم مثبت بودند. تلاش های انجام شده در راستای کشت و جداسازی ویروس تا زمان تدوین مقاله به نتیجه ای نرسیده بود. از آن جا که طبق گزارش های معتبر OIE پراکندگی بیماری بلوتانگ بین مختصات جغرافیایی 35 درجه جنوبی تا 40 درجه شمالی وجود دارد و به دلیل همجواری ایران با مناطق آلوده به بیماری و نیز عدم وجود برنامه های واکسیناسیون و پیشگیری از بیماری در ایران گزارش این این بیماری از شتر چندان دور از انتظار نبوده است.